RECENSIE: Lankum - False Lankum

Lankum
recensie cijfer 2023-07-19 De broers Ian en Daragh Lynch brengen al in 2003 een album uit onder de naam Lynched. Later voegen Cormac MacDiarmada en Radie Peat zich bij het tweetal en het album Cold Old Fire, dat dit viertal in 2014 uitbrengt, wordt gezien als het echte debuut van de band.

Vanwege negatieve associaties met de bandnaam wordt deze in 2016 veranderd in Lankum en een jaar later tekent de band bij Rough Trade. Hierop verschijnt nog datzelfde jaar het album Between The Earth And Sky, twee jaar later gevolgd door The Livelong Day. En nu is er dan False Lankum, vernoemd naar de gelijknamige folkballad van John Reilly, die ook al de inspiratie vormde voor de bandnaam.

Lankum staat in een lange traditie van bands die met Ierse folk weten door te breken naar een (alternatief) poppubliek. Dit begon bij The Dubliners, daarna kregen we The Pogues, weer wat later The Levellers en daarna Dropkick Murphys en Flogging Molly. Maar waar de meeste voorbeelden hierboven garant staan voor hossende en/of moshende menigtes op festivals, is de muziek van Lankum niet zo feestelijk. De sfeer op False Lankum is eerder somber, beklemmend en soms ronduit spookachtig. Ook maakte de groep weinig gebruik van standaard rockinstrumenten. In plaats daarvan horen we een viool, een concertina, uillean pipes, en andere traditionele Ierse instrumenten. Daarnaast werkt de band ook met tapeloops.

De toon wordt meteen gezet met de openingstrack ‘Go Dig my Grave’, dat handelt over een jonge vrouw die zelfmoord pleegt. De stem van zangeres Radie Peat heeft precies de juiste toon voor dit soort thematiek. De muziek begint heel rustig, maar zwelt naarmate de song vordert steeds verder aan tot een beklemmend geheel, dat het ook prima zou doen als soundtrack onder een spannende scène in een gothic horrorfilm.

‘Lord Abore And Mary Flynn’ is een mooie slepende ballad, waarvan de melodielijn nogal makkelijk in je hoofd blijft zitten. ‘Clear Away In The Morning’ is ook vrij rustig, maar wel ronduit spookachtig. De reel ‘Master Crowley’s’ komt het dichtst in de buurt van vrolijke, dansbare folk. Je denkt meteen aan een kroeg in The Shire, kroezen met bier en feestende hobbits, maar halverwege verschijnt Sauron en wordt het allemaal wat minder feestelijk.

Het prijsnummer van False Lankum is ‘The New York Trader’, ook het enige nummer van het album dat voorbij kwam in de set op Best Kept Secret. Deze uptempo song gaat over een schip dat door de aanwezigheid van een crimineel aan boord in zwaar weer terecht komt, waarna de crimineel overboord gaat om het schip te redden. Zware kost en ook zeker geen licht verteerbare song.

False Lankum is een prima plaat, maar met ruim zeventig minuten is hij wel wat lang. Met iets meer darlings killen en het weglaten van de instrumentale “Fugues” was het album wat puntiger geworden en waarschijnlijk ook nog iets beter.
Recensent:Eric Rijlaarsdam Artiest:Lankum Label:Rough Trade Records
Cover Votosi - 200 Weeks Ago

Volosi - 200 Weeks AgoLuister één keer naar het album 200 Weeks Ago en je weet zeker dat je...

Cover Shame - Food For Worms

Shame - Food For Worms Vijf jaar na het debuut Songs Of Praise en twee jaar na opvolger Drunk...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT