RECENSIE: Gilla Band - Most Normal

Gilla
recensie cijfer 2023-12-07 Zo! Deze vier Ieren moeten een hoop lol hebben gehad in de studio, getuige de hoeveelheid effecten die zij gebruikten om een overspannen maar fantastische lawaai-plaat te maken. Na twee eerdere albums Holding Hands With Jamie [2015] en The Talkies [2019] belette de pandemie hierna het toeren. Het was een perfect tijd om met elkaar het volgende album uit te werken. Hun oefenruimte werd een creatieve toevluchtsoord, waar zij – al dan niet voorzien van drank –experimenteerden met geluiden. Zij maakten zich niet druk hoe en of zij dit werk ooit live konden spelen. Most Normal is een studioalbum geworden, waar zij voor zichzelf de lat hoog hebben gelegd. Nummers gaan vloeiend in elkaar over en verschillende muziekstukken blijven terugkomen.

Gilla Band (voorheen Girl Band) doet er alles aan om onze gehoororganen te prikkelen. Al bij de opener ‘The Gum’ brengen zij hun mix van post-punk, noise, dance punk in een alternatieve ouverture. Het klinkt alsof een mixtape in een blender is beland en haastig is gemonteerd. Het meest irritante (en langste) nummer, ‘The Weirds’, heeft een constante hoogfrequente piep dat op het einde net even te lang duurt. Toch neem je dit voor lief: dit album martelt en vertroetelt tegelijkertijd.

Een belangrijke terugkerend thema is kleding. Dit heeft zowel te maken met een jeugdtrauma van zanger en tekstschrijver Dara Kiely als zijn eigen financiële situatie. Hierdoor kocht hij net als zijn moeder kleren bij de supermarkt, “I spent all my money on shit clothes“ (‘Eight Fivers’). Met een ‘Red Polo Neck’ aan, voelt hij zich fantastisch (“I’m the fastest man in the class/Wearing a big massive face” ). Gelukkig staat alles hem, zoals hij ons mededeelt op ‘Bin Liner Fashion’: “I can dress up in plastic bags”. De lange schreeuw om aandacht, ondersteund door een overspannen drumritme en vervormde gitaren zorgen voor een muzikale melt-down. Doe daar nog eens een dronken spoken word stukje tussen en de chaos is compleet.

Humor en actualiteit sijpelen overal doorheen. Nergens is dat zo overduidelijk als op ‘Backwash’ met de hilarische tekst “It became a muscle/A hustle to be a Jack Russell/Whose head was deaf and once again/Binged the Big Brother box set”. Het lijkt het meest toegankelijk en poppy nummer op het album, al is dat betrekkelijk vanwege de absurde synthesizergeluiden en dronegitaren die later overheersen. Als de dronegeluiden van ‘Pratfall’ plaatsmaken voor afsluiter ‘Post Ryan’, blikt Kiely terug op het herstel van zijn geestelijke gezondheid “Took it all for granted/… /I hid behind the surreal/I‘m a bit too much”. Waarvan acte, al doen drummer Adam Faulkner, gitarist Alan Duggan en bassist Daniel Fox niet onder voor de zanger.

Het luisteren naar Almost Normal is alsof je ontwaakt nadat er een emmer ijskoud water over je heen gekieperd is. Net als landgenoten Fontaines D.C. weet ook Gilla Band je hardhandig op te frissen en naar adem te doen snakken. Heerlijk!
Recensent:Hendrik Goos Artiest:Gilla Band Label:Rough Trade Records
Cover Durand Jones - Wait Til I Get Over

Durand Jones - Wait Til I Get OverHoe zal het Durand Jones vergaan zonder The Indications, de...

Sarathy

Sarathy Korwar - Kalak Het ritme van vuursteentjes tegen elkaar leidt het derde studioalbum van de...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT