RECENSIE: Lankum - The Livelong Day

Lankum
recensie cijfer 2020-01-09 Het debuutalbum Between The Earth And Sky uit 2017 van het Ierse Lankum was een openbaring. De traditionele, donkere folk van het debuut maakte behoorlijke indruk. Het is dan ook méér dan terecht dat de band op de affiche staat van Motel Mozaïque 2020. De opvolger van het debuut heet The Livelong Day. De plaat telt acht nummers van verschillende oorsprong.

Het is wel even schrikken bij de titel van het openingsnummer: ‘The Wild Rover’. Maar wees gerustgesteld. Lankum vermijdt de platgewalste kroegversie (“And it’s no nay never, shit on the floor”) en komt met een geheel andere versie die dichter aansluit bij het uit de 17e eeuw(!) stammende origineel. Maar het blijft een drinklied natuurlijk.
In de meer dan tien minuten durende versie die Lankum hier brengt is een hoofdrol weggelegd voor viool (fiddle, viola) en doedelzak (de Ierse Uilleann pipes) en zangeres Radie Peat. Haar melancholieke maar messcherpe zangstem gaat perfect samen met de langgerekte, zware tonen van de Uilleann pipes. Deze elementen vormen de troefkaarten van Lankum. Dat bewezen ze al op hun debuut.

‘The Young People’ is een zelf geschreven folksong met een fijne cadans, gezongen door doedelzakspeler Ian Lynch: ”When the young people dance, they do not dance forever”. ‘Ode To Lullaby’ en ‘Bear Creek’ zijn twee instrumentale traditionals. ‘Bear Creek’ is een uptempo fiddle-song uit Missouri.

‘Katie Cruel’ is een oude song die zijn oorsprong vindt in de Amerikaanse Appallachen. Hierin bezingt Radie Peat de mythische figuur Katie Cruel, een dame van lichte zeden: When I first came to town, they called me the roving jewel, now they’ve changed their tune, they call me Katie Cruel”.

The Livelong Day sluit af met een tweede eigen song, het door Ian Lynch geschreven en door Radie Peat gezongen ‘Hunting The Wren’. Het nummer brengt geen blijde boodschap. Een Wren was in de 19e eeuw een schuilplaats voor gevallen vrouwen. Een soort blijf-van-mijn-lijf-huis avant la lettre dus.

Lankum is een meester in het zich eigen maken van bijna vergeten Ierse en Amerikaanse folksongs. Lankum vertaalt de songs - met gebruikmaking van traditionele instrumenten - naar het heden en vult de traditionals aan met enkele eigen composities. The Livelong Day overdondert minder dan het debuut, maar Lankum toont met haar tweede album aan dat er nog genoeg leven zit in traditionele folkmuziek.
Recensent:Bart Slaats Artiest:Lankum Label:Rough Trade Records
Cover Oliver Spalding - Novemberism

Oliver Spalding - NovemberismNa een EP in 2017 komt de 23-jarige Oliver Spalding uit Brighton nu met...

Itasca

Itasca - Spring In tijden dat mensen nog aan vrijwillige sociale afzondering deden, we...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT