2024-04-21
Wat krijg je als je het experimentele van jazz toepast op folk? Het antwoord: Nickel Creek, een akoestisch trio uit San Diego dat zich ergens bevindt tussen folk, bluegrass, pop en country. Broer Sean (gitaar) en zus Sara Watkins (viool) richten met hun goede vriend Chris Thile (mandoline) de band in 1989 op. De zakken gevuld met zes albums, twee CMA-awards en vier Grammy’s, volgt in 2007 pauze. Na succesvolle soloprojecten en door het optreden voor het 25-jarig bestaan, begint het toch weer te kriebelen bij de rasmuzikanten. In 2014 maken ze een nieuw album en nu is het, negen jaar na de comebackplaat tijd voor nummero acht, Celebrants.
Alhoewel de bandnaam doet vermoeden dat er folk wordt gemaakt, is bij de eerste luisterbeurt al duidelijk dat dit geen typische folk is. Als luisteraar probeer je iets te vinden dat je kent, zoals een couplet-refreinstructuur. Na enkele nummers merk je op dat dit drietal een dergelijke houvast niet tijdens ieder lied zal bieden. Je moet er wel bijblijven. Dit luistert niet makkelijk weg.
Wat biedt Nickel Creek dan wel? Achttien kleine kunstwerken voorzien van uiterst creatieve arrangementen met een virtuoos bespeelde mandoline en prachtige samenzang. Drie nummers steken met hun kop boven het veelzijdige maaiveld uit.
Neem het intieme ‘Holding Pattern’ met tokkelgitaar, kalmerende zang en treffende teksten: “But I promise hon/I can make the coffee strong enough to get us to the wine/In a holding pattern/Remembering when we could land in any old weather/Singing nothing's so wrong that the right song can't make it better.”
Ook ‘To The Airport’ blijft je bij. De eerste zin zet je op scherp: “Here's a song/For the good folks who/We pay to look for bombs/In each other’s boots.” De rest van het nummer is even indringend, waarbij de snelle viool past bij het thema van het nummer. De a capella-zang halverwege maakt dat ‘To The Airport’ je recht in het hart raakt.
Op ‘Failure Isn’t Forever’ opent Thile prachtig tokkelend op zijn mandoline. Het tempo wisselt vaak. Wat vooral opvalt is het opbeurende aforisme: “Failures aren’t forever/Unless they quit wondering how to get better.”
Op Celebrants geen mislukkingen, enkel gelaagde nummers voor liefhebbers van folk die zin hebben in een experimenteel uitstapje.
Riccardo Tesi - La Giusta Distanza Riccardo Tesi is een van de meest bekende muzikanten binnen het wereldje...
Jaimee Harris - Boomerang Town Boomerang Town is het tweede album van Jaimee Harris . Na beluistering mag...