2010-03-01
Fans van bands als Grim Reaper, Onslaught en Lionsheart zijn al lang overtuigd van de vocale kwaliteiten van Steve Grimmett. Na een solotour onder de noemer Steve Grimmett Band is de zanger aan een nieuw project begonnen. Met een gelijknamig debuutalbum doet Grimmett ditmaal waar hij goed in is met Grimmstine.Grimmett’s soloalbum uit 2007, Personal Crisis bestond uit sterke melodische, maar toch krachtige hardrock. De verwachting voor Grimmstines debuutplaat wijst dus, alhoewel het artwork anders doet vermoeden, in die richting. Een oordeel over dit nieuwe album is echt lastiger de vellen. Grimmstine is zo’n plaat die een bovengemiddeld aantal lusiterbeurten nodig heeft om er iets zinnigs over te kunnen zeggen. De sterke songwriting die we van Lionsheart gewend zijn is aanwezig, net als de typische Britse hardrock/metal-sound. In dit geval echter zijn duidelijk meer moderne rockelementen aan de blend toegevoegd.
Dit kunstje, wat vaker gebruikt wordt door gevestigde namen, kan twee kanten op; de geschiedenis heeft ons geleerd dat sommige artiesten zichzelf finaal onderuit halen, terwijl anderen met een steengoede plaat op de proppen komen. Zoals eerder gezegd is dat in dit geval lastiger te bepalen. Enerzijds is daar het fantastische stemgeluid van Grimmett, waarmee hij zelfs van de matigste instrumentatie nog een redelijk nummer weet te maken; iets wat hij ook bij sommige nummers op Grimmstine doet. Daar tegenover staat het feit dat het album een heel dik uur duurt. Niet alleen zorgt dit ervoor dat het album op den duur wat saai wordt, met een dergelijke speelduur is het onvermijdelijk een aantal nummers als beneden gemiddeld te kwalificeren.
Gelukkig staan hier genoeg nummers tegenover van een behoorlijk niveau, mede dankzij het wervelende gitaarwerk van Grimmetts partner Steve Stine. Met keiharde riffs flirt Stine zowel met de ‘ouderwetse’ hardrocksound als met het geluid van tegenwoordig. Van mildere nummers als ‘Supernatural’ tot agressieve nummers als ‘Memory’ en ‘To Catch a Killer’; Stine zorgt met zijn gitaarwerk voor een gevarieerd album.
Helaas is Grimmstine niet consistent genoeg om als klassieker te boeken te gaan. Wat overblijft is een lekker gevarieerd hardrockalbum, bij vlagen van superieure kwaliteit.
101 South - No U-Turn 101 South maakt melodische rock met keyboards in het kielzog van lang...
Addie Brik - Strike the Tent Zo af en toe komt er langs alle te recenseren cd’s één langs die maar...