2010-01-23
Na de oprichting in 2000 heeft het maar liefst tien jaar geduurd voordat Plutonium Orange haar eerste volledige album opgenomen heeft. In het stukje biografie dat de Finnen met de promo meegestuurd hebben, presenteren ze zichzelf als een melodische stoner metalband. Misschien dat de definitie van het begrip ‘stoner’ in Finland anders is, maar verder bij stoner vandaan kan het geluid van Plutonium Orange vrijwel niet liggen. Een eerste luisterbeurt van Volume roept eerder associaties op met radiovriendelijke popmetal-bandjes als Green Day en Nickelback, maar dan saaier. Hoewel gitarist/songwriter tevens in death metal band Swallow the Sun zit, heeft het geluid van Plutonium Orange ook met dit genre niets te maken. Vergeleken met de laatste plaat van Swallow the Sun - die heel aardig was - stelt Volume niet meer voor dan een redelijk tussendoortje. Dat wil overigens niet zeggen dat het een slecht album is. Van begin tot eind vormt de plaat een mooi geheel. Alles sluit lekker op elkaar aan zonder dat enkele nummers er op wat voor manier dan ook uitspringen. Mede hierdoor is er dan ook geen enkel nummer dat sterk naar een volgende luisterbeurt vraagt, al is het maar omdat de grens tussen het einde van een nummer en het begin van het nieuwe nummer behoorlijk vaag is. Slechte dingen zijn niet te horen op Volume, maar het geheel heeft totaal geen karakter.
Naast de kleur van plutonium weten de Finnen van Plutonium Orange blijkbaar ook niet wat stoner inhoudt. Met Volume leveren de baardmannen in elk geval een degelijke album af wat eerder aan powerpop doet denken dan stoner. Talent is er zeker en zanger Samuli Liekkinen heeft een alleraardigste stem, maar het zou de band een hoop vooruithelpen als ze wat minder ééndimensionaal zou zijn.
Kauan - Aava Tuulen MaaVrij vertaald uit het Fins betekent Aava Tuulen Maa ‘het grote land van de...
Ram-Zet - Neutralized Het Noorse Ram-Zet is een moeilijk, binnen de huidige muzikale kaders, te...