RECENSIE: Green River - Dry As A Bone/ Rehab Doll

GreenR
recensie cijfer 2019-04-30 Halverwege de jaren tachtig probeerde de Amerikaanse band Green River voet aan de grond te krijgen. Dit lukte nooit echt heel goed en de band had zomaar in de vergetelheid kunnen raken, als er uit de overblijfselen van de uiteengevallen groep uiteindelijk niet twee bands ontstonden die het een stuk beter deden: Jeff Ament en Steve Gossard vormden Mother Love Bone en Steve Turner was er al eerder uitgestapt om uiteindelijk Mudhoney op te richten met Mark Arm. Ook wordt de muziek van de groep als het begin van de grunge beschouwd en hun eerste plaat uit 1985, Come On Down, wordt als eerste echte grunge plaat gezien. Na de tragische dood van Mother Love Bone zanger Andrew Wood ontstond Pearl Jam. Samen met Mudhoney zijn zij nu nog steeds één van de grootste namen uit de grunge periode en beide uiteraard nog steeds actief.

Come On Down werd al eerder opnieuw uitgebracht door het grunge-label bij uitstek Sub Pop, en nu zijn de EP Dry As A Bone en Rehab Doll aan de beurt. De laatste kwam origineel in 1988 uit, toen de band al uit elkaar was. Beide platen worden nu voorzien van de nodige bonustracks en zijn flink opgepoetst. Zo vinden we bijvoorbeeld de David Bowie cover 'Queen Bitch' terug tussen de bonusnummers van Rehab Doll. Goed nieuws dus voor de fans, want de muziek van Green River was lastig aan te komen. Ondanks het opknappen, klinken de punk- en hardrocknummers toch wel wat gedateerd. Het is duidelijk een jaren tachtig band met een wat smerig geluid. De nummers klinken behoorlijk rauw, maar ook wat onstuimig en niet altijd af.

Wel hoor je inderdaad de eerste stappen richting het bekende grunge-geluid dat later zo succesvol werd en de beroemde bands uit die tijd tot grote hoogten liet stijgen. Luister maar eens naar 'P.C.C.' en 'Together We'll Never', waardoor het lijkt alsof je door een telescoop naar het moment vlak voor de big bang kijkt. Die combinatie van punk en heavy metal hoor je duidelijk terug, alleen is het nog niet helemaal samengesmolten. Misschien dat het daardoor nog niet wilde lukken met de band en waren ze net wat te vroeg voor het grote succes.

Door het historisch belang van de groep en hun muziek zijn deze platen al de moeite waard om eens te beluisteren. Het is alsof je naar een soort oersoep luistert die nog niet tot wasdom is gekomen, maar waar ieder moment iets moois kan ontstaan. De band kon dan misschien niet tippen aan de latere grootheden, maar uiteindelijk hebben ze er wel voor gezorgd dat die bands konden ontstaan. Alleen al vanwege het feit dat sommige Green River leden er deel van uitmaakten, maar ook omdat deze groep de zaadjes heeft gepland voor wat later komen ging
Recensent:Ronald Kats Artiest:Green River Label:Subpop
Maureens

The Maureens - Something In The Air The Maureens , op het debuutalbum nog met zijn zessen, opereert tegenwoordig...

Cover Motorpsycho - The Crucible

Motorpsycho - The Crucible Al dertig jaar dendert de stoomlocomotief die Motorpsycho heet door het...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT