In 2007 debuteert Portico Quartet met het album Knee-Deep In The North Sea, dat meteen genomineerd wordt voor de Mercury Prize. Ook wordt het door het Britse tijdschrift Time Out uitgeroepen tot jazz-album van het jaar. In 2009 volgt Isla en in 2012 verschijnt het derde album, dat simpelweg Portico Quartet heet. De band heeft hierop de muzikale grenzen verschoven en laat zich naast jazz inspireren door (modern) klassiek, elektronica, ambient, wereldmuziek en dance. Het resultaat is een spannende plaat waarop jazz de basis vormt voor een experimenteel, aan elektronica en dance refererend geluid. Bij vlagen doet Portico Quartet denken aan het recente werk van Radiohead.
De muziek op Portico Quartet is behoorlijk gevarieerd. Opener ‘Window Seat’ en is ambient en soundscape-achtig, maar de track erna, ‘Ruins’, is jazzy met een lekkere groove en een improviserende saxofonist. ‘Spinner’ ligt in het verlengde van ‘Ruins’, maar het ritme is hier wat tegendraadser.
In het lange ‘Rubidium’ laat Portico Quartet zich van de meest experimentele kant zien. De track combineert koele blazers met schurende elektronica en een, op het eerste gehoor, volkomen losgeslagen drumpartij. Hierna volgt als ultieme tegenhanger het rustige piano-intermezzo ‘Export For Hot Climates’. ‘Lacker Boo’ is gebaseerd op een strakke beat, die het hele nummer doorgaat en waar de andere muzikanten lekker overheen kunnen improviseren.
Het enige niet-instrumentale nummer op Portico Quartet is ‘Steepless’. De band krijgt op deze song vocale bijstand van de Zweedse zangeres Cornelia (Dahlgren). Mede door haar stem doet deze wat ingehouden elektronische track nogal aan Björk denken.
De muziek van Portico Quartet is gevarieerd en spannend, maar niet erg makkelijk. Voer voor liefhebbers van muzikaal avontuur dus.
Aborted - Global FlatlineHet Belgische deathgrind gezelschap Aborted is een band die in de zeventien...
Stroave - Long Way From Home In 2005 richtten de Venlose broers Tim (zang) en Joë Seegers (bas) Stroave...