2023-08-30
Het is hard gegaan voor Sabrina Teitelbaum, alias Blondshell, wiens titelloze debuutalbum eerder dit jaar al snel in de Amerikaanse charts opdook. Louter positieve recensies zijn tot nu toe haar deel. Helemaal nieuw in de muziekwereld is de zangeres die uit Los Angeles afkomstig, maar in New York geboren, is niet. In de drie jaren voorafgaand aan haar transformatie naar Blondshell heeft ze geprobeerd onder de naam Baum naam te maken. Dat het succes uitbleef had voor een deel te maken met haar, op dat moment, destructieve levensstijl. Dat het dan met Blondshell wel lukt heeft met verandering van levensstijl, maar ook met de muzikale koerswijziging te maken; ze heeft de overstap van popmuziek naar alternatieve rock gemaakt en afgaande op de negen songs op Blondshell is dat een heel goed idee geweest. Zo zijn de eerste twee songs al direct liedjes die stevig van leer trekken en een lekker rauw randje laten horen. Dat bij de beschrijving van haar muziek vaak namen als PJ Harvey en Hole worden aangehaald is zeer te billijken.In het prachtige, intense ‘Salad’ doet Sabrina wel wat denken aan Zola Jesus. Maar ook de postrock-achtige gitaaruitbarstingen in opener ‘Veronica Mars’ en tweede track ‘Kiss City’ laten de oortjes even lekker klapperen. In ’Sepsis’ neemt ze wat gas terug en het nummer laat een glimpje horen van haar popverleden. Het liedje heeft een wat gewonere structuur van lieflijk couplet en oorwurm-refrein. Zo horen ze het graag in de Verenigde staten en ondanks de hitgevoeligheid is dit eigenlijk het minste liedje.
Het gevoelige ‘Sober Together’ is een fantastisch lied waarin Teitelbaum verslag doet van het samen met haar vriendje afkicken, maar ook het feit dat haar vriendje weer terugvalt wordt niet verzwegen. Hartverscheurend is het als Teitelbaum zingt: ”Call me, I wanna be there for you, But not in a way that lets you take me down with you (..) I get it I can see right through, Only because I know and I fucking love you”. Zo zijn al haar teksten uit het leven gegrepen, ook al omdat de stad waar Blondshell vandaan komt voldoende inspiratie levert om een leven lang teksten te schrijven. Dat het prachtige liedjes oplevert als het toegankelijke ‘Joiner’ en de serene afsluiter ‘Dangerous’ is het bewijs van het grote talent van Teitelbaum.
Blondshell is inmiddels een hype geworden. Het is terecht want Blondshell is een dijk van een album. Opzienbarend willen we het niet noemen, het is al vele malen eerder opgevoerd, maar met zulke goede liedjes maakt het geen zak uit of het wel of niet origineel is.
Quasi - Breaking The Balls Of HistoryBandjes die uit twee personen bestaan, het is altijd lekker overzichtelijk....
Somebody's Child - Somebody's Child Een album beluisteren van een totaal onbekende band zonder ook maar enige...