Vermoedelijk zijn het vooral tieners geweest die er een hit van hebben gemaakt. De jonge band laat namelijk onvolwassen teksten horen van soms kinderlijke eenvoud. Om maar een voorbeeld te geven: “I promised a game, it's a shame you've been tamed. Never mind, you're too kind, and I'm only trying to save some face”. Ook in de muziek klinkt dit door. Het is oppervlakkig en mist iedere diepgang. ‘Hold My Tongue’ is bijvoorbeeld niet zozeer een protestsong, dan wel een liedje over een protestzanger. Echt diep graven doet het niet. Het geheel is dan ook nog eens verpakt in extreme zoetigheid.
Bij het nummer ‘I’m Not A Whore’ verwacht je wellicht een aanstootgevende tekst, maar niets is minder waar. Het verhaalt over het feit dat een meisje na een verbroken relatie door haar ex-vriendje niet zo fraai neergezet wordt op internet. Alleen klinkt het liedje hiervoor te vriendelijk om geloofwaardig te worden. Ook mist het de “tongue-in-cheek” van bijvoorbeeld Lilly Allen’s ‘Fuck You’. In ‘Flying Away’ lijkt de band wat steviger te werk te willen gaan. Maar niet alleen mist het overtuiging, het nummer voelt ook nog eens niet op zijn plek. Daardoor ontbreekt iedere vorm van consistentie op de plaat. Afsluiter ‘Pebble Road’ onderschrijft dit nog eens.
Deze EP geeft je het gevoel dat het succes van ‘Let Me Down Easy’ in hun vaderland een toevalstreffer moet zijn geweest. Sheppard is op alle vlakken nog niet volwassen genoeg om te overtuigen. En ze zijn zeker nog niet klaar voor een internationale doorbraak. Daarvoor voelt het materiaal te zwak. Voor een volwaardig album zullen ze dan ook met veel meer sterke nummers moeten komen, die meer om het lijf hebben dan wat ze nu laten horen. Tot die tijd kunnen ze de oversteek maar beter niet maken.
Kat Ya - Music BoxPopliedjes waar over is nagedacht; daar komt Kat Ya mee op de proppen. In...
Caro Emerald - In Concert Het verhaal van de Nederlandse Caroline van der Leeuw, beter bekend als Caro...