RECENSIE: Arcade Fire - The Neon Bible

The Arcade Fire - Neon Bible
recensie cijfer 2007-03-16 In 2004 was er vanuit het niets een band uit Canada die bijna unaniem door alle muziekcritici wereldwijd in de armen werd gesloten. De aanleiding was de release van hun eerste album, Funeral en de band is Arcade Fire. Vanuit de alternatieve Canadese scene veroverde men de wereld, speelde op vele grote festivals en verkocht grote zalen moeiteloos uit. Het uiterst originele debuut krijgt nu bijna drie jaar na dato een opvolger in de vorm van Neon Bible.

Arcade Fire trok zich voor een langere periode terug in een afgelegen kerkje in de buurt van Montreal en bouwde dat kerkje om tot studio en ging in alle rust werken aan het tweede album. Het resultaat is een 11 nummers tellend album geworden, waarop muzikaal gezien verder is gegaan op de weg die men al met Funeral was ingeslagen. De nummers zijn bij vlagen nog bombastischer, de opbouw vaak nog geraffinneerder en het geheel klinkt gewoon een stuk volwassener. Hetgeen vooral verschilt met zijn voorganger is de zang van frontman Win Butler. De zang is op Neon Bible een stuk minder schreeuwerig en klinkt een stuk gelikter. De charme van Funeral bestond uit een deel ook uit de soms bijna valse zang van Butler. Butler zingt nu echter als een door de wol geverfde popster met de nodige ervaring.

In eerste instantie ben je nog te veel geneigd om het te vergelijken met Funeral en dan kun je misschien tot de conclusie komen dat het wat minder alternatief klinkt en het wat meer mainstream is geworden. Pas na een aantal luisterbeurten begint het besef door te dringen, Arcade Fire maakt gewoon een volgende logische stap in hun muzikale carrière. Ze klinken minder wereldvreemd en men blijkt in staat om een album te maken, dat waarschijnlijk een groter publiek zal gaan bereiken, zonder dat hier al te veel concessies voor gedaan worden.

Muzikaal is het weer heel divers en buitengewoon origineel. Pop, rock en folk worden nog altijd op de wijze van Arcade Fire geïnterpreteerd en tot een mooi geheel gemaakt. Wijds uitgesponnen melodieën zoals op ‘No Cars Go’, een meeslepende muzikale opbouw zoals op ‘Keep The Cars Running’ of een krachtig rocknummer als ‘Antichrist Television Blues’ (waarin Butler doet denken aan een jonge Bruce Springsteen), Arcade Fire draait er zijn hand nier voor om.

Het album Neon Bible bevestigt vooral de statuur van Arcade Fire. Met dit album in handen kan men de volgende stap gaan zetten. Arcade Fire is het alternatieve circuit duidelijk ontgroeit, de nummers moeten gehoord gaan worden door zoveel mogelijk mensen en men is op weg om een wereldstatus te gaan verwerven.
Recensent:Rob Mestrom Artiest:Arcade Fire Label:Universal
Just Jack - Overtones

Just Jack - OvertonesJack Allsopp, oftewel Just Jack , debuteerde in 2002 met het album The...

Nas - Hiphop is dead

Nas - Hiphop is dead Nas is boos! Mensen hebben zijn soort muziek verziekt en dat moet hij...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT