RECENSIE: After Hours - Against the Grain

After Hours - Against The Grain
recensie cijfer 2011-04-11 After Hours ziet het levenslicht in 1987 en bestaat uit zanger John Francis, gitarist Tim Payne, Martin Walls op basgitaar, drummer Mark Addison en toetsenist Rick Young. Hun debuut Take Off wordt opgenomen en BMG Ariola signeert de band. Young verlaat de groep en men zoekt een nieuwe man om de toetsen te bedienen. De keuze valt op Andy Nye, die zijn sporen reeds verdiend had bij Michael Schenker. Vlak voor de opname van hun tweede cd verlaten Walls, Addison en nieuweling Nye de groep. Francis en Payne worden noodgedwongen aan hun lot overgelaten, maar completeren toch de opnames voor Afterhours met de hulp van de producer en stafleden van de studio. In 2008 keert Walls terug naar het oude nest en Against The Grain is daar het resultaat van.

Het zilveren schijfje staat boordevol melodieuze rock, die af en toe doet denken aan het Journey van de beginjaren. Op ‘Turn On Your Radio’ haalt de stem van Francis heel duidelijk de herinnering aan Steve Perry op. Tekstueel valt er niet veel te beleven, want iedereen weet wel hoe hij de volumeknop van een radio dient te hanteren. Het nummer daarentegen is een regelrechte AOR zegening. ‘Eleventh Hour’ is geschoeid op de blues leest, zonder de melodie uit het oog te verliezen. Je hoort vast en zeker dat de hernieuwde samenwerking zijn vruchten afwerpt. De passie komt rechtsreeks uit hun hart en ziel en zorgt er zo voor dat Against The Grain geen slap afkooksel is van eerder gecomponeerd werk.

Titelnummer ‘Against The Grain’ klinkt naar melodische rock normen behoorlijk hard en wordt voorzien van meerdere gitaarsolo’s. Hoewel deze muzikanten afkomstig zijn uit de UK, laten ze de luisteraar puur genieten. Ze laten een sound horen die over het algemeen meer Amerikaans klinkt dan vele van hun soortgenoten. Het ongemeen catchy ‘Angel’ laat er geen twijfel over bestaan dat zanger Francis maar één doel heeft in het leven en dat is zingen. De gelijkenis met Perry blijft natuurlijk heel treffend. Met ‘When You’re Around’ krijg je de obligatoire ballade, maar dit is er eentje met ballen zonder de zeemzoete franjes, die het genre soms uitspuwt. Het gaspedaal wordt weer wat verder ingedrukt met ‘Hold On’, waarvan het refrein onwaarschijnlijk doet terugdenken aan het progressieve Yes. Ook ‘I Want You Yesterday’ is een uptempo rocker. Vervolgens sluit After Hours af met de ballade ‘I Need Your Love’, waarin Francis nogmaals zijn talenten demonstreert, en een akoestische versie van ‘Eleventh Hour’. Een heel evenwichtige en uitgebalanceerde melodische rockplaat. Hoogvliegers zijn er niet, punten van kritiek evenmin.
Recensent:Gunther Moens Artiest:After Hours Label:Metal Heaven
Big Life - Big Life

Big Life - Big Life Big Life is een nieuw project van Steve Newman en voormalig Praying Mantis...

Lost Bear - Limshasa

Lost Bear - Limshasa Hoe vaak zie je een zevenkoppige band met maar liefst twee drummers? Je hoeft...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT