RECENSIE: Yellowcard - Where We Stand

yellowcard-wherewestand
recensie cijfer 2005-09-20 De band Yellowcard bestaat uit vijf mannen, afkomstig uit Florida. Ze hebben elkaar ontmoet doordat ze naar dezelfde High School gingen. Ze stichtten de band in 1997, en brachten al meteen albums uit. Dit album, Where We Stand, is een re-release van een in 1999 uitgebracht album. Toen de eerste versie van dit album uitkwam zat zanger Ryan Key nog niet bij de band, maar op dit album doet hij dus wel mee.

Ryan Key moet even terug in de tijd zijn gegaan, want vergeleken bij de stevige, maar ook zeer melodieuze muziek die Yellowcard tegenwoordig maakt was het Yellowcard van vroeger muzikaal een stuk agressiever. Op dit album maakt Yellowcard zomerrock, onbezorgde muziek waar je niet echt bij na hoeft te denken, maar dat is niet altijd het geval qua tekst. De stem van de zanger lijkt op die van een jonge Billy Joe (Green Day). De tweestemmige zang die veel gebruikt wordt heeft wat weg van Blink 182, en met name de nummers Lesson Learned en Uphill Both Ways doen muzikaal gezien aan Sum 41 denken, alleen dan met opvallend en positief verassend vioolspel er tussendoor. Het nummer April 20th doet aan The Offspring denken, metal-achtig met chaotische, ongecontroleerde zang, en op onder andere het nummer Anywhere But Here doet op de achtergrond ook nog een vrouwenkoortje mee.

Dit album heeft een veel rauwere sound dan de muziek die Yellowcard tegewoordig maakt, er wordt veel geschreeuwd en soms lijkt het alsof de zang en instrumenten weinig met elkaar te maken hebben. Door dit album loopt ook wel een goede melodielijn, maar die wordt onderbroken door lang niet altijd even zuivere en toonvaste zang. Aan de andere kant straalt de zang ook wel veel emotie uit, alsof er met alle mogelijke kracht gezongen wordt.

Er zitten een aantal stukjes op het album met speciale effecten, stukjes tekst voorafgaand aan een nummer. En nadat nummer tien is geweest zit je te wachten op een verborgen track. Het enige dat je krijgt is echter een man die zich afvraagt waarom Yellowcard nog nooit bij David Letterman heeft gespeeld, en ook hemelt hij de band nogal op. Een nogal vreemd aspect van het album.

Tot slot moet worden gezegd: naarmate de leden van Yellowcard ouder werden en meer muziek uitbrachten zijn ze er muzikaal stukken beter op geworden. Ze moeten vooral in de tegenwoordige stijl door blijven gaan, en geen re-releases meer uitbrengen.
Recensent:Annet Haggeman Artiest:Yellowcard Label:Kung Fu Records
throwrag-18ftandrising

Throw Rag - 13 ft. and RisingDe vijf mannen van Throw Rag komen uit Californië, en ze vallen op. Niet...

pictureofthemoon-waxingcrescent

Picture of the Moon - Waxing Crescent Is er een nieuwe progressive metalband in Nederland? Luisterend naar het...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT