RECENSIE: Monster Magnet - Mastermind

Monster Magnet - Mastermind
recensie cijfer 2010-10-24 De stonerrock van Monster Magnet gaat inmiddels al weer 20 jaar mee. Vooral in de begintijd was de band wars van de mainstream waarin Queens of the Stone Age en Fu Manchu zich graag bevonden. Graag wilde Monster Magnet altijd nog net wat raarder en zwaarder zijn. Meer in lijn met The Stooges en Deep Purple werd er muziek gemaakt die op weinig manieren modern genoemd kon worden. Het hele plaatje past bij rock & roll: drugs, overdoses en feesten tot je er bij neervalt. Het achtste album heet Mastermind en blijft trouw aan het eerdere werk van de band.

Minder elektronica, meer basics, dat is het credo van Mastermind. Al bij de aftrap, ‘Hallucination Bomb’ krijg je daadwerkelijk een bom van een hallucinatie. Het was een geluk bij een ongeluk dat ik dicht bij de volumeknop van mijn stereo stond, want een rechtstreekse hartaanval was in aantocht. Black Sabbath zit door het hele nummer, maar ook de rest van de cd verwerkt. Opvallend is het op tekst gerichte, duistere, ‘The Titan Who Cried Like A Baby’ dat alleen door onheilspellende geluiden ondersteund wordt. Toch zijn het vooral de stampnummers zoals titeltrack ‘Mastermind’ die het album op de kaart zetten. Bij tijd en wijlen komt de band tijdens dit soort nummers in de buurt van de vroegere Soundgarden. Een pluspunt blijft dan toch het ramwerk van de drummer, die weinig van zijn drumstel heel laat op de hoogtepunten van Mastermind. Meer op punk geïnspireerde tracks zoals ‘100 Million Miles’ maken ook een goede, maar niet de geweld(ad)ige, indruk die de zware nummers achterlaten. De exotische ritmesectie (bongo’s) over de oosterse akkoorden op ‘Perish in Fire’ blijven lang bij. Dit in samenwerking met de inventieve gitaren die Mastermind beheersen, maken het album af.

Monster Magnet is weer terug bij waar het ooit was. Minder commercie, meer rock. Minder electronica, meer rock. Minder 90s, meer 70s. Meer technische hoogstandjes en een meer solide album. Er is zeker een stijgende lijn te zien ten opzichte van het eerdere werk van de band in deze eeuw. Monster Magnet doet weer eens een meesterzet.


Eerdere recensies van Monster Magnet:
- 20-11-2007: 4-Way Diablo.
Recensent:Erik Oudman Artiest:Monster Magnet Label:Napalm Records
Kurt Wagner & Cortney Tidwell present… KORT – Invariable Heartache

Kurt Wagner - Invariable Heartache (met Cortney Tidwell)Laten we maar niet voor de naam Kurt & Cortney gaan, moeten ze gedacht...

New Killer Stars – Crash their parties and rob their houses

New Killer Stars - Crash Their Parties and Rob Their Houses New Star Killers maakte hun debuut met de Hebrew Matthew EP. Met een mix...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT