2010-06-09
Het Nijmeegse Bandito zit in de lift. Kort na hun oprichting werd eind vorig jaar hun eerste gelijknamige EP uitgegeven, waarna de Roos van Nijmegen en de Gesel van Gelderland werden gewonnen. En dat komt niet alleen doordat het gedreven muzikanten zijn, maar ook doordat de band heel veel in huis heeft.De eerste EP van de band klinkt namelijk ook echt zoals ze het zelf omschrijven: als een geoliede muscle-car. Duidelijk zijn de invloeden van Kyuss en andere stonerbands. Toch is het allemaal wat gelikter en gladder dan de oude Kyuss en komt het bikerrockgenre ook wel echt dichtbij. Groot wapenfeit is het dreunende ‘Trent Boyett’ dat door je speakers beukt. Ook het door opvallende zang naar Alice in Chains ruikende ‘Killing Black’ mept behoorlijk door. Essentieel bij een band als Bandito is de ritmesectie, waar in dit geval weinig aan schort. Groot voordeel is dat er twee gitaristen plaats hebben in de band, waardoor het geluid voller en slepender klinkt. Ook zijn de loopjes, waarbij af en toe alleen een gitaar te horen, zoals op ‘Cubic Cycle’ goed getimed.
Eigenlijk is zo’n EP dan ook best snel weer voorbij. Geen missers op het debuut. Een cruciale fase zal voor de band aanbreken: weten ze nog meer nummers van het zwaarste kaliber te maken of niet? Voor een EP van Nederlandse bodem van een relatief nog onbekende band is dit een ongekende kwaliteit.
Cirrha Niva - For Moments Never DoneDat Cirrha Niva nog bestaat mag een wonder heten. De nieuwe plaat For...
The Bled - Heat Fetish Het was even stil rondom The Bled , maar dat was volgens de woestelingen uit...