2010-01-14
Volgens het Duitse Rock Hard Magazine is Sycronomica het geluid van ijskoude mist die van een helling rolt. Niets is minder waar. Sycronomica is een symfonische black metal lawine die op je afkomt denderen en zich door niets of niemand laat tegenhouden. Sycronomica brengt met Sycroscope het 3e full length studioalbum uit. Dit sextet uit Zuid Duitsland staat bekend om het gebruik van complexe symfonische melodieën in combinatie met extreme zang, genadeloze riffs en blastbeats die op je af worden gevuurd als door een kanon. Op Sycroscope is ook, voor de eerste keer in de geschiedenis van de band, een klassiek geschoolde zanger te horen. “Onmogelijk” zou je denken, maar deze heren flikken het en komt er nog mee weg ook. De intro van het album draagt de logische naam ‘Preludium III’ en laat ons meteen horen hoe Rock Hard aan de omschrijving van mist kwam. Maar het album heeft zoveel meer te bieden. ‘Preludium III’ loopt naadloos over in ‘Kaleidoscope’ één van de Engelstalige nummers op de plaat. Ook deze naam is haast logisch, want de melodielijnen lopen vloeiend in elkaar over maar zijn toch ook weer redelijk verschillend. In dit nummer is ook de klassieke zang te horen. Een zeer goede combinatie, hoewel uw recensent het sterke vermoeden heeft dat deze zanger ook een Duitser is, iets wat te horen is in zijn Engels.
Gelukkig geeft Winamp een klein pop-up schermpje wanneer er een nieuw nummer gestart wordt, want met de luisterbeurten op de cd speler viel het niet op wanneer er een nieuw nummer kwam. Met andere woorden, de nummers sluiten perfect op elkaar aan. Niet alleen omdat ze van dezelfde band zijn, maar omdat ze bij elkaar horen, de melodie lijkt een verhaal te vertellen.
De tracks op Sycroscope zijn lang, er worden 9 nummers in een kleine 55 minuten gespeeld, maar vervelen geen moment. Op de juiste momenten worden andere melodieën ingezet of word je verrast door nuances die net dat beetje extra aan de songs geven. Een nadeel voor Sycronomica is dat er veel bands zijn met ongeveer hetzelfde geluid. Daardoor krijg je aan de ene kant het idee dat je het al een keertje eerder hebt gehoord, aan de andere kant weet deze formatie zich te onderscheiden door bijvoorbeeld gebruik te maken van de eerder genoemde bijna opera-achtige zanger, maar ook van een violist in ‘Embers’ in plaats van de synthesizers die bijna een cliché zijn binnen het genre en een achtergrondkoor en onweersamples in het nummer ‘Geleit ins Moor’.
Hoewel de vergelijking met een band als Dimmu Borgir bijna automatisch komt, zet Sycronomica met Sycroscope toch een eigen geluid dat een plekje binnen het genre kan veroveren, nu het stil is rond Dimmu Borgir. Het enige minpuntje aan het album is het geforceerde Engels, de Duitse teksten lijken meer bezieling te hebben, tegenover het Engels waar alle moeite in de uitspraak wordt gestoken. Wat ons betreft mag het volgende album helemaal in het Duits.
Acda en de Munnik - Jouw Leven Lang bij MijSamen met Blof en De Dijk is Acda en de Munnik al jaren een van de grootste...
Strike Anywhere - Iron Front Drie jaar geleden maakte Strike Anywhere de fans voor het laatst blij met...