2010-01-03
Drie jaar geleden maakte Strike Anywhere de fans voor het laatst blij met een album. Die kunnen inmiddels weer opgelucht ademhalen. Iron Front is een punkplaat die geen moment teleurstelt. Wederom uptempo en toegankelijk, maar nog altijd een tikje rebels. Nog altijd is het een iets rauwere en donkere versie van melodieuze hardcore bands zoals Rise Against. Al zullen die liefhebbers deze plaat vast ook waarderen.Want zo rauw klinkt Strike Anywhere allang niet meer. De overstap naar een nieuw label bevalt de band dan ook goed waarschijnlijk, want de woede komt er maar mondjesmaat uit op Iron Front. Het verschil zit hem vooral in de muzikale ondersteuning, die minder toegankelijk is dan bij bands als AFI bijvoorbeeld. Een stuk harder, met meer ruimte voor scheurende gitaren en minder ruimte voor simpele deuntjes.
Niet heel erg verrassend allemaal, want Strike Anywhere tapt al jaren uit dit vaatje. Dit album doet dan ook veelvuldig denken aan de plaat waar het allemaal mee begon: Change is a Sound. Daar is nu niet zo zeer iets mis mee; dat is misschien wel de beste plaat van de band. Erg leuk is het echter ook niet. Na een paar nummers begint alles op elkaar te lijken en dat zet zich op de rest van het album voort. Nu mist de groep eigenlijk iets waar die andere groepen wel wijselijk mee komen: zanglijnen en structuur.
Strike Anywhere is op dit vierde album nog altijd hetzelfde als dat ze acht jaar geleden was. Een opgefokt groepje jongens dat het vertikt om mee te gaan in de melodieuze hardcore, maar gewoon echte punk maken. Het probleem is echter dat ze al zo vaak in herhaling getreden zijn, dat elk stukje spanning inmiddels verdwenen is. Iron Fist is leuk voor de fans en voor de jongens en meiden die AFI en dergelijke te soft vinden. Maar meer ook niet.
Sycronomica - SycroscopeVolgens het Duitse Rock Hard Magazine is Sycronomica het geluid van...
Various - New Wave Club Classx Box Op 1 november jl. vond in de Ethias Arena in Hasselt de eerste editie plaats...