2009-05-02
De meeste mensen die iets met punk hebben, willen niks met pop te maken hebben en andersom. Terecht ook. Toch zijn er altijd weer een paar dwazen die denken dat er een leuke gimmick in zit en deze genres combineren. Fearless Records komt met Punk Goes Pop Volume 2. Volume 1 ken ik gelukkig niet. Op dit tweede deel spelen een aantal bands, die in mijn ogen niets met punk te maken hebben, een aantal popnummers, waarvan ik het merendeel niet ken. Waar ik al bang voor was, werd werkelijkheid: een draak van een plaat.Het eerste nummer is ‘What Goes Around’. Het origineel is van Justin Timbelake en Alesana maakt er een emo track van. Compleet met tweestemmige zang, eentje clean en eentje schreeuwend, breaks en dubbele bass. Silversteins’ versie van ‘Apologize’, origineel van One Republic, is best aardig gelukt. Dan is het tijd voor de hardste cover van de plaat. August Burns Red maakt van ‘Baby One More Time’ van Britney Spears een genadeloos harde metalcore versie. Maar zoals ik al zei, dit soort dingen moet je niet willen. Het beste van deze track is het terugdenken aan Spears in haar schooluniform in de clip…
Een aardige bijdrage is van Escape The Fate. Zij coveren ‘Smoothe’ van Santana ft. Rob Thomas. Vanwege het uitstekende gitaarwerk is dit origineel al redelijk te pruimen, maar deze cover mag er best wezen. Grootste minpunt is de zang en ook qua originaliteit scoort de band matig, het is geen eigen invulling van het nummer. Chiodos levert een prima bijdrage met hun invulling van ‘Flagpole Sitta’, origineel van Harvey Danger. Dit nummer rockt gewoon lekker door. Daarnaast levert Bayside een prima ‘rock’ versie van Sean Kingstons’ ‘Beautiful Girl’. De enige band die met een ‘punkwaardige’ cover komen, is Four Year Strong. Zij geven hun eigen interpretatie aan ‘Love Song’ van Sara Bareilles.
Echt waardeloze bijdragen zijn van Breathe Carolina en Attack Attack! Deze tracks zijn synthpop interpretaties van het origineel en zijn simpelweg verschrikkelijk.
Het slechtste aan deze plaat is het punk vs. pop concept. Daar dit de kern van de plaat is en het vervolgens erg matig is uitgevoerd, krijgt de plaat maar één ster. Desalniettemin staan er best een aantal leuke nummers op.
Pet Shop Boys - Yes, Pet Shop BoysDe Pet Shop Boys . Op de een of andere manier worden ze toch nog vaak gezien...
Peter Doherty - Grace / Wastelands Peter is de naam, Peter Doherty , met wat fantasie klinkt het zelfs wat...