RECENSIE: Man Man - Rabbit Habits

Man Man - Rabbit Habbits
recensie cijfer 2008-05-05 Het vijftal Man Man opereert vanuit Philadelphia en tourde afgelopen jaar als voorprogramma van Modest Mouse. Ze worden omschreven als zijnde een manische zigeuner jazzband met een hoog Tom Waits in de Muppetshow-gehalte en weten al drie albums de gelederen te verbazen door alles als percussie-instrument te kunnen gebruiken. Live speelt de band alsof het podium een grote speelplaats is, waar alle speeltoestellen een eigen geluid hebben. Op de plaat klinkt het geluid net wat gepolijster, maar waant de luisteraar zich nog steeds op een ontspoorde kermis.

Op het derde album, Rabbit Habbits horen we een cleaner geluid ten opzichte van live en de voorgaande twee albums. Desalniettemin weet ook dit album mij van begin tot het eind te boeien. Zo sterk zelfs dat het nu al meer dan een week vast zit in mijn cd-speler.

Intelligente loopjes en overgangen, grappige zompige tempo’s, de gebroken stem van de niet kunnen zingende zangers, hoge uithalen en maffe teksten: alles is aanwezig. Het zigeunerdansdeuntje van ‘Mister Jung Stuffed’. Het interessante pianoloopje, vergezeld van drumgeluidjes in ‘Hurly/Burly’ . Het in koor gezongen “bah bah bah bah – bah!” op ‘The Ballad of Butter Beans’ met xylofoongeluiden, 4-mei trompetten die overgaan in een klezmerbeat, het geschreeuw over de hoge stemmetjes in ‘Big Trouble’. ‘Easy Eats & Dirty Doctor Galapagos’, dat misschien nog wel het sterkste blijft hangen door het aanstekelijke loopje. Of ‘El Azteca’, dat bestaat uit discoachtige beats van uitblaasgeluiden. Geniale, orginele combinaties van geluiden. Opvallend is de ballad, 'Doo Rights' en de titeltrack die ook het meest weg heeft van een ballad. Beide nummers zijn rustig qua opbouw en het minst experimenteel van karakter, maar desalniettemin goed beluisterbaar.

Al met al is dit een enorme aanrader voor niet-kenners en een zeer goede aanvulling op de vorige twee albums van Man Man. Verplichte kost voor iedereen die naar experimentele muziek luistert. Man man, wat een grappige muziek.
Recensent:Erik Oudman Artiest:Man Man Label:Anti / Epitaph
Jamie Lidell - Jim

Jamie Lidell - Jim Jamie Lidell ’s Multiply verbaasde vriend en vijand in 2005. Wát een sterk...

Down Under - It should be Love not Charity

Down Under - It Should be Love, Not Charity Op deze EP laat Down Under een beetje zien van wat ze kan, het schijnt...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT