RECENSIE: Midnight Sister - Saturn Over Sunset

Midnight
recensie cijfer 2017-12-26 Het tot nu toe onbekende Midnight Sister geeft de (toekomstige) fans weinig informatie die hier opgeschreven kan worden. De band komt uit Los Angeles, maakt kleurrijke indie en heeft in het voorprogramma gestaan van prestigieuze bands als Future Islands. De band heeft geen eigen website (enkel een Bandcamp-pagina), slechts rond de 1200 likes op Facebook en is lastig te vinden op Spotify (ondergesneeuwd onder vijf versies van Iggy Pop/David Bowie-nummer ‘Sister Midnight’). Het enige wat deze band kan doen om naamsbekendheid te krijgen, is met een eigen geluid een dijk van een plaat neerzetten. Op Saturn Over Sunset mag de band laten zien of ze daartoe in staat zijn.

De intro van het eerste nummer, ‘Canary’, doet erg denken aan Beach House. Zeker geen verkeerde band om mee vergeleken te worden, maar niet uitermate origineel. Op het moment dat je de overeenkomst hoort, heeft de band er zelf ook wel genoeg van. Een kakofonie schudt de luisteraar weer wakker om duidelijk te maken: wij zijn uniek.

‘Leave You’, het tweede nummer, heeft niks meer van Beach House en is een lekker volle poptrack met knipogen naar vervlogen tijden. Vooral de pop van de jaren ’70 is nooit ver weg. Hetzelfde geldt voor het derde nummer (‘Blue Cigar’), wat op een rare manier in je hoofd blijft zitten: het nummer is geen pure pop, maar heeft genoeg hooks om een tijdje in je kop rond te dolen.

Helaas wordt het niveau van dit nummer niet meer bereikt op de plaat. Ook al bevatten nummers als ‘Showgirl’, ‘The Drought’ en ‘The Crow’ genoeg interessants voor de (indie)muziekliefhebber, de band hinkt te vaak op twee gedachtes. De popambitie bindt telkens de strijd aan met het arty karakter van de band. Er worden strijkers bijgehaald, er klinken aparte samples en er gebeurt van alles. Het zijn echter geen échte nummers. De belofte van de eerste drie nummers blijkt drie nummers later niet te worden ingelost. De potentie bij deze band is groots, maar naarmate het album vordert begint de muziek steeds minder de aandacht te vragen.

Gelukkig zijn er nummers als ‘Daddy Long Legs’ en ‘Hitman’ om de luisteraar weer bij de les te krijgen. Bij deze nummers zijn de popambities wél goed in balans met de kunstigheid van de band. Toch zijn dit de enige uitschieters van de tweede plaatkant: de band neemt vanaf Shimmy gas terug en dit resulteert in steeds minder interessante nummers. Een-na-laatste nummer 'Clown' lijkt opnieuw verdraaid veel op Beach House.

Concluderend is Saturn Over Sunset een album van een band met ontzettend veel potentie. Na het luisteren van de eerste drie nummers denk je met een nieuwe indietopper te maken te hebben. Het arty karakter van de band wint echter de strijd van de popambities. Live kan dit ontzettend goed uitpakken met een kleurrijke show en dito uitvoering. Op plaat moet de band zich nog meer toespitsen op het maken van échte nummers. Hoogtepunt ‘Blue Cigar’ laat zien dat de band dit zeker in zich heeft. Als de band meer van zulke nummers gaat maken, wacht er nog een hele mooie toekomst voor Midnight Sister…
Recensent:Yannick Martens Artiest:Midnight Sister Label:Jagjaguwar
Cover Deerhoof - Mountain Moves

Deerhoof - Mountain MovesZet deze plaat op en geef jezelf een uitdaging: welk genre is dit? Het nieuwe...

Cover Dinner - New Work

Dinner - New Work Dinner time. De Deense Anders Rhodin brengt onder dit smaakvolle pseudoniem...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT