Want wat wil je; de band neemt echt wel heel wat hooi op zijn vork. Hun invloeden zijn ten eerste niet van de minsten: Tool, A Perfect Circle, The Mars Volta en Radiohead. Om daarboven uit te stijgen heb je heel wat talent en ervaring nodig, maar Semistereo zet toch zijn beste beentje voor. Opener ‘Propane Driven Anxiety’ start meteen in de stijl van The Mars Volta: chaotisch, maar beredeneerd. Je krijgt geen tijd om naar adem te happen, want vanaf de eerste track gaan we al richting de zeven minuten vol contrasterende stukjes muziek. Hun alternatieve rock gaat verder dan de meeste beginnende bands en hun durf is ook ongebreideld. Ze bewandelen paden die nog deels gevormd moeten worden, maar komen niet ongeschonden uit dit helse avontuur vol prog, postrock en een vleugje metal. De stem van Martijn Weyburg kent zo nu en dan zijn beperkingen. Hier en daar krijg je het gevoel dat het nog net iets beter kon (meerbepaald in ‘Dark Half’ en in de kalmere stukken in ‘Something Out Of Nowhere’). Soms komen ze echter op sublieme wijze uit de hoek. Single ‘A Graceful Shutdown’ is een pareltje, waar alles dan wel perfect klopt en het einde van ‘The Desired Status’ vormt een machtige apotheose na een trip van maar liefst zeven minuten.
Dat de tracks soms nogal langdradig klinken, is iets dat na meerdere luisterbeurten vooral plaats maakt voor het besef dat de jongens ongetwijfeld hard gewerkt hebben om alles hier op zijn plaats te laten vallen. Zo nu en dan klinkt het nog maar als een opmaat naar zoals het zou moeten, maar gezien de enorme uitdaging die een dergelijk album op zich moet voorstellen, kan een simpele recensent enkel zijn hoed af doen voor deze heren.
The Phantom Four & The Arguido - Sounds From the Obscure The Phantom Four is zeer waarschijnlijk de allerbeste surfband van...
The Road Home - Old Hearts De jaren ’90: melodieuze punkrock vierde hoogtij. Op het gemiddelde...