2015-03-05
Mancurian band Dutch Uncles is nota bene alweer toe aan het derde album. Het gaat snel met de Britse jongentjes. Maar waar de verwachtingen vooral na debuut Cadenza erg hooggespannen waren, kunnen die nu wat worden bijgesteld. De band groeit op en verliest de jeugdige glans die de eerste twee platen zo aangenaam maakten. De mannen zijn halverwege de twintig en komen nu met O Shudder. Een album dat handelt over de thema’s van een quarter-lifecrisis. En het vermoeden bestaat dat de mannen daar ook daadwerkelijk mee kampen. Het geheel heeft een wat volwassener geluid gekregen, elk nummer lijkt meer overdacht, meer bedacht misschien zelfs. Maar er mist elan. De luisteraar bekruipt het gevoel dat er niet met absolute vreugde is gewerkt aan deze plaat.
Opvallend genoeg is de band qua opzet van het album wel teruggekeerd naar Cadenza. Waar opvolger Out of Touch in the Widl echt een album was, bestond Cadenza vooral uit liedjes. Prima liedjes, veelal met eeuwigheidspotentie. Ditmaal zijn de Dutch Uncles opnieuw voor liedjes gegaan, en niet voor een samengesteld albumgeluid. Jammer genoeg zijn de liedjes nu niet goed genoeg om voor lang te beklijven. Het ontbreekt aan catchy-heid, aan energie en aan afwisseling. O Shudder is een overlappend geheel, een liedjesbrij.
Dat neemt niet weg dat de mannen prima muzikanten zijn. De stem van frontman Duncan Wallis moet je liggen, maar de mannen kunnen onmiskenbaar heel veel met hun instrumenten. Maar de behoudendheid van O Shudder biedt de luisteraar niet de ruimte om dat te kunnen herkennen en waarderen. Dutch Uncles heeft een steekje laten vallen in de opmars die vier jaar geleden werd ingezet.
.jpg)
Napalm Death - Apex Predator - Easy MeatWat moet er nog gezegd worden over het grindcoreinstituut Napalm Death ? Al...
.jpg)
Mister and Mississippi - We Only Part To Meet Again De wildemansrit van Mister and Mississippi richting bekendheid begon met...