RECENSIE: Weaves - Weaves

Weaves
recensie cijfer 2016-06-20 Weleens een band tegengekomen die ontstaan is door een aantal voice-memos uit een iPhone? Waarschijnlijk niet. De nieuwe indiepopsensatie Weaves is zo ontstaan. Het kwartet komt uit Toronto en is eerder getipt door Rolling Stone als band to watch. Dat dit geen vreemde beslissing is geweest, blijkt bij het beluisteren van het debuutalbumWeaves. De bandleden hebben een voorliefde voor garagerock en rammelende noisepop. Wat Weaves onderscheid is de puntige instrumentatie die ook te herkennen is bij een artiest als St. Vincent.

Weaves is zo’n band die heel lekker wegluistert, lekker recht voor zijn raap is en niet vervalt in ordinair beuken. Zo begint een track als ‘Shithole’ knallend; een lekkere baslijn met urgent gitaarwerk. Al snel dwaalt gitarist Morgan af en komt de track tot een climax. Dit soort beslissingen zijn verstrooid over het album, zodat er in elke minuut spanning ontstaat. De rustige song ‘Eagle’ wordt bijvoorbeeld ingekleurd door goed geplaatste feedback zodat de luisteraar constant geprikkeld wordt. Het bijzondere is dat de muzikale keuzes perfect passen bij het noisy genre dat Weaves beoefent.

Vooral het experimentele is aanstekelijk. De gitaarpartijen zijn onnavolgbaar, terwijl de drummer en bassist het geheel in toom houden. De connectie tussen de bandleden spat van de opnames af. Zangeres Jasmyn Burke is een unieke vocalist. Zij gebruikt haar stem echt als instrument, wanneer Jasmyn stottert of hapert, gaat de band mee. Als de groep nerveus speelt, zoals op ‘One More’, dan gaat Jasmyn gezellig mee. Het album is duidelijk levendig ingespeeld, dus je hoeft je eigenlijk niet af te vragen of Weaves dit live kunnen waarmaken.

Weaves is zeker een act om in de gaten te houden. Het overgrote gedeelte van de plaat is om te smullen. Liefhebbers van noiserock, garage en poprock opgelet! Toch baat niet elke track bij experimenteel gitaargejengel en vast bas- en drumwerk. ‘Sentence’ is een nummer dat zijn charme verliest door het gebruik van een elektronische beat en willekeurige gitaarlagen. Met als gevolg dat het eerder als geklooi overkomt dan als geniaal. Gelukkig is de rest van de plaat dat wel.
Recensent:Frank de Jong Artiest:Weaves Label:Memphis Industries / Munich
Cover Susanna - Triangle

Susanna - TriangleEen blik op de maar liefst 22 titels van Triangle creëert de verwachting...

Almagor

Eva Almagor - Against The Grain Toen de Nijmeegse Eva Almagor haar eerste EP uitbracht kon je geen recensie...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT