RECENSIE: Tino - Pop Up

Tino
recensie cijfer 2021-03-28 Dubbel-cd’s zijn een interessant fenomeen. Je kan er nogal wat psychologie op loslaten. Was de artiest in de creatieve bloei van diens leven? Weigerde hij keuzes te maken en werd het daarom een dubbelaar? En waarom sloeg de platenmaatschappij geen slaatje uit het bestaan van zoveel materiaal door een deel op te sparen voor een volgend album?

In het geval van Tino lijkt er wat anders aan de hand. Dubbelaar Pop Ups is uitgebracht op een eigen label: Hot Fruit Records heeft voor zover wij kunnen zien alleen maar albums van Tino uitgebracht. Gevalletje verbloemd eigen beheer, en dus is er geen sprake van een platenmaatschappij die zich ermee bemoeide.

Keuzestress dan, te veel goede liedjes geschreven? Tja, dat is dan weer moeilijk voor te stellen, aangezien er alleen maar covers staan op Pop Ups. Dat duidt eerder op een tegenhanger van een creatieve overmanning van de artiest in kwestie. En om dan maar even het rondje af te maken: nee, het is ook niet zo dat de 24 covers die het album sieren overlopen van kwaliteit.

Integendeel zelfs. Het merendeel had nooit het levenslicht mogen zien. Wie aan songs van Lady Gaga, Radiohead, Creedance Clearwater Revival, Nirvana en Eels gaat rommelen, moet van verduiveld goede huize komen. Dat komt Tino van Leeuwen, artiestennaam Tino dus, niet. De Haagse eenmansband ontdoet vakkundig elk muzikaal werkje uit het verleden van alle hitpotentie door matige zang met heel veel nodeloos effect, uitermate simpele beats (deels uit een doosje) en wat prutserig synthesizer- en gitaarwerk.

Paar positieve noten: Tino heeft wél smaak. De keuzes voor liedjes van Ann Lee, White Town en Years & Years getuigen bovendien van prima muziekkennis en gevoel voor verloren gegane hitjes die je stiekem graag nog een keer wil horen. Ook kan je onze Haagse vriend niet ontzeggen dat er een heldere muzikale lijn in Pop Ups zit. Hoewel hij shopt in allerlei genres, is de sound van vrijwel elke track redelijk gelijk. Dat is ontegenzeggelijk knap.

Jammer is alleen dat er vrijwel geen voldoende wordt gescoord op deze plaat. Laat staan dat de artiesten die het origineel schreven ook maar enigszins benaderd worden. Geen aanrader dus.
Recensent:Koen Nederhof Artiest:Tino Label:Eigen Beheer
Cover CARM - CARM

CARM - CARM CARM ken je waarschijnlijk niet, maar je hebt wel eens wat van hem gehoord....

Bluesbones

The Bluesbones - Live On Stage Alsof ze een sterk voorgevoel hadden van wat er zou gaan komen werd in het...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT