2014-07-21
Muziek en verdriet. Ze zouden zo een gevreesd aanvalsduo kunnen vormen in het huidige Oranje, verdriet als virtuoze aangever en muziek als koele afmaker. Feit is immers dat een samenwerking tussen de twee nogal eens tot muzikale hoogstandjes leidt. Geen wonder dat óók het Canadese Folly & The Hunter zich beriep op die magische combinatie. Tijdens en voor het opnameproces van het huidige album had zanger Nick Vallee immers te maken met liefdesproblemen, terwijl enkele andere bandleden familieleden verloren. De tweede langspeler van de band heet dan ook niet voor niets Tragic Care. Die titel lijkt echter vooral van toepassing op de lyriek. Tekstueel bestaat het werkstukje immers voor het leeuwendeel uit liedjes die zoeken naar de schoonheid in pijn. Een zoektocht die songtechnisch vormgegeven wordt door een mix van postrock, folk en dreampop, waarbij de liedjes omgeven worden door een flinke lading galm, waardoor ze een wat plastisch karakter krijgen. Dat het met de kwaliteit echter wel goed zit wordt geëtaleerd in het openingsdrieluik, dat met het mooi opbouwende ‘Watch For Deer At Dawn’ en de fijne nummers ‘Vultures’ en ‘Ghost’ louter uit gedegen materiaal bestaat.
Qua instrumentatie zijn de meeste songs rijk gefundeerd, waarbij de elektrische gitaarlijntjes en de piano de dragende factoren zijn. Bovendien worden die zo nu en dan aangevuld door een banjo, rustige strijkers en subtiele elektronica, waardoor de nummers verrassend gelaagd klinken. Handelsmerk van het viertal is hun rustige songopbouw en de mooi harmonieuze zanglijnen. Zo ook in hoogtepunt ‘Mask’, waarin een rustig begin ontaardt in een heerlijke, minuten durende, climax.
Na bijna drie kwartier begint het plastische karakter van de songs echter toch een beetje te wringen en drukken ook de vocalen van Vallee een ietwat negatief stempel op het album. Zangtechnisch is hij prima onderlegd maar zijn stem mist karakter en is te flets om de luisteraar emotioneel te raken, laat staan in de pijn te laten delen. Daardoor blijven de meeste nummers toch altijd vrij afstandelijk overkomen. Het een-tweetje tussen muziek en verdriet resulteert daarmee in een aardige maar geen opzienbarende plaat.Tragic Care verraadt echter wél vakmanschap en talent en laat mede daardoor hopen op meer.
.jpg)
Reena Riot - Stop/ReverseEn wederom komt een groot talent uit Belgie ons muzikaal plezieren. Achter...
.jpg)
Howling Bells - Heartstrings Tien liedjes. Slechts 32 minuten speelduur. Zangeres Juanita Stein van de...