2014-06-10
Chad Vangaalen is een veelzijdige kunstenaar uit Canada. Naast zijn muzikale werk is hij ook bekend van vele even wonderlijke als bizarre kunstwerken, zoals een metershoog visueel werk dat letterlijk bestaat uit een hotdog met een drol erin. Zijn muzikale werk ligt zonder twijfel in het verlengde van zijn kunstwerken. Vangaalen houdt ervan om regelmatig zijn muziek een vreemde wending mee te geven om zo de aandacht van de luisteraar vast te houden. Shrink Dust voldoet meer dan ooit aan deze omschrijving.Dit begint al bij het artwork. De door VanGaalen zelf ontworpen hoes combineert felle kleuren met een surrealistische tekenstijl die zowel onschuldige als psychedelische ondertonen heeft. De eerste tonen verrassen dan ook enigszins in zijn conventionele stijl, want heel even lijkt het alsof je gewoon naar het volgende indie-singersongwriter plaatje aan het luisteren bent. Dit duurt echter niet lang, want zodra de zang begint en de eerste spacy klanken zich beginnen te tonen hoor je Chad Vangaalen weer terug. Met de zin "Cut off both my hands and threw them in the sand/ Watch them swim away from me like a pair of bloody crabs" zet hij ook meteen de luisteraar op scherp.
Waar je verwacht dat het na zo’n zin één grote space-trip gaat worden, laat Vangaalen echter meer dan ooit zijn normale kant zien. Veel van de nummers op Shrink Dust zijn pure singer-songwriter liedjes, opgenomen in zijn eigen garage/studio in Calgary. Helaas is dit ook het grootste manco van de plaat. Liedjes als ‘Frozen Paradise’, ‘Lila’ en ‘Evil’ geven de luisteraar te weinig interessants om op aan te haken. Het zijn allemaal prettige luisterliedjes, maar na een half album denk je het wel gehoord te hebben. Anders dan op eerdere albums is er op deze plaat vaak wat te weinig experiment te horen, in plaats van te veel.
Vervolgens geeft VanGaalen echter met ‘Leaning On Bells’ een stoot energie die, hoewel iets te laat, nog steeds erg welkom is. Dit geeft het startschot voor een uitstekende tweede helft van de cd. ‘All Will Combine’ en ‘Weird Love’ komen weer met die prettige en aparte melodische invallen, waarbij in laatstgenoemde song zelfs gebruik maakt van een misthoorn en een groep kikkers.
Shrink Dust is VanGaalen’s meest toegankelijke album tot zover, wat zowel als nadeel en als voordeel opgevat kan worden. Liefhebbers van zijn eerdere werk zullen misschien even moeten wennen aan het gebrek aan melodische eigenaardigheden en het wat saaie middelste deel, maar er vallen toch nog genoeg hoogtepunten uit Shrink Dust te halen.
.jpg)
Tobacco - Ultima II MassageHard en vreemd, maar wel lekker, dat is het. Thomas Fec, beter bekend als...
.jpg)
Dub Thompson - 9 Songs Wanneer je je debuutalbum 9 Songs noemt en er vervolgens maar acht nummers...