RECENSIE: Angel Olsen - Burn Your Fire For No Witness

olsen
recensie cijfer 2014-03-04 Burn Your Fire For No Witness laat het verleden voor wat het is. De Amerikaanse Angel Olsen, van oorsprong een rechtgeaard folkartieste, zet op haar tweede langspeler een grote stap in de tijd. Waar ze op haar debuutplaat de muzikale erfgename van Joni Mitchell, Emmylou Harris en andere grote vrouwen van de folk was, lijkt de ware Angel Olsen nu naar voren te zijn getreden.

Het album begint nog vertrouwd. ‘Unfucktheworld’ is een liedje zoals Olsen ze meer gemaakt heeft. De begeleiding is simpel, haar zang meer interessant dan mooi. Ze heeft geen stem voor de popmuziek, maar na een zoveelste luisterbeurt klinkt verbittering bij haar nog altijd oprecht.

‘Unfucktheworld’ is als een laatste keer achterom kijken, om vervolgens vol overgave vooruit te gaan. De gruizige gitaarsound in ‘Forgiven/Forgotten’ staat er direct en geeft de muziek de zo gewenste stekeligheid. Liefde en alles wat daarbij komt kijken blijft het belangrijkste thema, maar in dit jasje is het een stuk minder uitgekauwd. Olsen speelt nu ook met verschillende stijlen, door in ‘Dance Slow Decades’ van een begeleiding met twee akkoorden over te schakelen naar een theatraal vervolg dat uiteindelijk prachtig wordt uitgewerkt door haar band.

Ondanks meer variatie is het niet alleen maar hosanna. In het hart van het album blijven ‘High & Wild’ en ‘Lights Out’ muzikaal op de vlakte. Opvallend is dat in alle uptempo indierock het traditionelere ‘White Fire’ er met kop en schouder bovenuit steekt. De begeleiding is eenvoudig, maar daardoor niet minder doeltreffend. Olsen weet op fraaie wijze een triest verhaal te vertolken: “So I turned on a picture show, I disappeared the lines. As memories came flitting in, the tears blew out of my eyes.” Ze schakelt over op haar kopstem om bepaalde zinsneden te benadrukken en trekt je zo haar wereld in.

De grootste winst van Burn Your Fire For No Witness zal zijn dat Angel Olsen niet meer alleen die achtergrondzangeres van Bonnie ‘Prince’ Billy is. Ze heeft haar eigen naam definitief weten te vestigen en dat lijkt een uitstekende vervolgstap voor haar carrière te zijn.
Recensent:Jasper Klomp Artiest:Angel Olsen Label:Jagjaguwar
marching

Renée - MarchingAlbumcovers, ze kunnen je uitnodigen tot een luisterbeurt van het...

Cover Gardens & Villa - Dunes

Gardens & Villa - Dunes Aan synthpopbands geen gebrek aan de andere kant van de Atlantische Oceaan....

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT