.jpg)
2013-03-26
Het Ierse singer-songwritersgilde herbergt, met vooraanstaande namen als Damien Rice en Glen Hansard, enkele toppers in het genre en ook in de breedte is de spoeling allesbehalve dun. Zo was er afgelopen jaar nog de Ierse Nederlander John Carrie die indruk maakte met Shy Away en enkele jaren geleden mocht het folkminnende publiek nog kennismaken met James Vincent McMorrow’s indringende debuutalbum Early In The Morning. Songsmid Peter Doran is een wat onbekendere telg uit de Ierse muziekfamilie die desondanks al twee platen op zak heeft. Overhead The Stars is de derde langspeler voor de, in Nederland, tot nog toe onder de radar opererende Doran. Alhoewel Ierse landgenoten hoorbaar van invloed zijn op zijn muziek, zou Doran muzikaal het best omschreven kunnen worden als een kruising tussen, de niet-Ieren, Ryan Adams en David Gray. Vooral zijn stemgeluid doet aan laatstgenoemde denken. Als eenzame troubadour kan Doran echter niet betiteld worden, in het elftal nummers dat het album rijk is fungeert hij namelijk meer als bandleider dan als eenling. De heldere productie en het scala aan instrumenten zorgen voor een vol geluid dat hier en daar licht melancholisch is, maar grotendeels bestaat uit uitgesponnen en prettig in het gehoor liggende luistertracks.
Op ‘Perfumed Letter’ en ‘Julia’ overheerst voornamelijk mooi piano- en gitaarwerk. De eerste kent een mooie finale en is gelijk één van de sterkere tracks. Fronsend belandt je vervolgens in het bombastische, bijna U2-achtige, ‘Out Of Here’ dat door middel van dreunende percussie ingeluid wordt. Ook dát past hem, alhoewel hij op de intiemere momenten het sterkst voor de dag komt. Als hij wat gas terugneemt beklijft hij namelijk pas echt, het is dan ook jammer dat de aanwezigheid van tragere pareltjes als ‘Kicking And Screaming’ spaarzaam is. Desondanks mogen ook het grotendeels akoestische ‘Every Little Thing’ en het uptempo ‘Thread’ tot de categorie aardige songs gerekend worden.
Als geheel is Overhead The Stars namelijk vooral een collectie prima in elkaar zittende songs waarop Doran echter verzuimt een duidelijke stempel te drukken. Alhoewel het album een prettige mix van beproefde recepten is, kent het daardoor ook een gebrek aan authenticiteit. Het is dan ook onwaarschijnlijk dat het sympathieke Overhead The Stars de Ier echt op de kaart zal zetten. Het is een kundige, maar geen opzienbarende, plaat van een vaardige artiest die waarschijnlijk te weinig nieuws te bieden heeft om echt op te vallen.
.jpg)
The Delta Saints - Death Letter JubileeHet viertal muzikanten dat The Delta Saints vormt, heeft een klassieke...
.jpg)
Bertus Borgers - Ik Hou Van Herman Het is al bijna weer twaalf jaar geleden dat Neerlands enige echte...