2011-06-04
The Dwarves moet qua teksten zo ongeveer de meest dubieuze, seksueel ontremde punkgroep zijn die rondloopt op deze aarde. Ook hun albumcovers ondersteunen dit. De band werd in het midden van de jaren ’80 opgericht in Chicago. Na veel bemanningswisselingen lijkt de groep zich tegenwoordig te centreren rond Blag Dahlia en Rex Everything (de vroegere Nick Olivieri van Queens of the Stone Age). Het concept is als volgt: de nummers zijn redelijk straightforward punknummers van korte duur, met opfokkende obscure teksten. Op het nieuwe album staat de ambivalentie tussen aan de ene kant losbandig leven en aan de andere kant een bewuste jongen te zijn centraal.Zo begint The Dwarves Are Born Again met de zin "Let's get high and fuck some sluts. / Do what we will not, what we must!", maar gaat het twee zinnen later over het genezen van kanker en aids. Helaas is het platenlabel te lui geweest om de namen van de nummers op te schrijven: een Dwarvesfan kan waarschijnlijk toch niet lezen, moet er zijn gedacht. Het tweede nummer op de cd ‘15 Minutes’ is hakkeliger, meer elektronisch en valt tegen. Al na enkele tientallen seconden is het weer over en gaat het over in een traditioneler en opgefokter punknummer. Dit nummer komt het dichtst in de buurt van de “oude Dwarves”, ook door de screams en de staccato “Stop it” uitspraken. Jammer is dat het nummer na ongeveer 60 seconden overgaat in een langdurige bridge. Het meest succesvolle nummer van het album is te vinden op nummer zes, een nummer dat waarschijnlijk ‘Bang Up’ heet. Hoge achtergrondzang wordt afgewisseld met rustige punk en gitaaruithalen. Het langste nummer van de cd, nummer negen, duurt maarliefst 2:34 en heeft als centrale zin “Oh yeah, allright, fuck off”. Hier is te zien dat langere nummers The Dwarves niet per se beter maakt. Aanstekelijk is gelukkig het slepende ‘Too Late’ dat vaag doet denken aan groepen zoals The Hives. Gelukkig voor alle volkspunkers staan er ook op de nieuwe cd nummers met een uitleggend karakter: “I’m just a working class asshole….. And for my labors there’s nothing but hatred. I hope for the weekend to come”. Meer naar het einde van het album staan meer meezingnummers.
De nieuwe cd van The Dwarves is gevarieerd, stevig en valt niet uit de toon bij het eerdere werk. Er is dit keer voor gekozen om geen hiphopachtige tracks mee te nemen en te blijven bij het traditioneler werk. Hierdoor is er veel ruimte voor kwalitatief goede nummers. Niet overal wordt de juiste snaar geraakt, maar over het algemeen kunnen we stellen dat The Dwarves nog net zo vuig is als vroeger.
Märvel - Warhawks of WarDe tijden van Abba liggen al even achter ons. De laatste jaren kennen we...
Various - Songs for Japan Toen in maart 2011 een Tsunami het vasteland van Oost-Japan verwoestte...