![[Federico Aubele] – [Berlin 13]](https://www.festivalinfo.nl/img/upload/f/f/federicoaubele.jpg)
2011-04-26
Federico Aubele is een Argentijnse artiest die enige tijd in Duitsland gewoond heeft en als huidige verblijfplaats Barcelona heeft. Zijn nieuwe album refereert met de titel Berlin 13 aan de vorige woonplaats van de Argentijn en aan de dertiende kaart van het tarot kaartspel. Die dertiende kaart in het tarot spel is de dood. Dat klinkt heel dramatisch, maar dood kan in dit geval meer symbolisch opgevat worden en de echte betekenis is dan ook meer in de zin van transformatie en wedergeboorte. Aubele heeft voor zijn gevoel een echte wedergeboorte gehad in Berlijn. Hij is daar in een volledig nieuwe omgeving terecht gekomen en moest voor zijn gevoel alles herdefiniëren. Hij heeft alles wat hem weerhield om verder te gaan met zijn leven daar naar eigen zeggen achter zich gelaten en daarom is de tijd in Berlijn een soort van wedergeboorte voor hem geweest.
Zo, dat klinkt redelijk dramatisch allemaal, maar hoe vertaalt zo iets zich in muziek? De muziek op Berlin 13 is te omschrijven als ambient met een Argentijnse en melancholische kant. Op de cd vullen de spaarzame vocalen precies de ruimte die gevuld dient te worden, maar de nummers bestaan voornamelijk uit instrumentale muziek. De hiphop en reggae ritmes zijn erg bepalend voor de lome sfeer en de accordeon en gitaar zorgen voor het melancholische, maar ook wel erg zwoele Argentijnse tintje in de nummers. Het is hierdoor een typische zomer cd geworden. Niet voor de zomerse dagen, maar een album om juist tijdens de komende zwoele nachten te draaien. Dit kan zijn vlak voor het op stap gaan, omdat de cd wel een licht opzwepend tintje heeft, maar de cd zou ook na het op stap gaan opgezet kunnen worden, om nog even af te bouwen na een druk feest.
Het is vaak zo dat artiesten na een nare periode vaak hun beste werk afleveren. Aubele gaf zelf in interviews al aan dat de periode in Berlijn geen makkelijke voor hem is geweest en dat er veel waarheid schuilt in clichés, blijkt ook hier weer uit de dijk van een plaat die deze ellende ons oplevert. Een plaat die een hele mooie sfeer oproept, allerlei genres op een verfrissende manier met elkaar weet te verbinden, en ondanks de veelheid aan inspiratiebronnen en muziekstijlen ontzettend lekker weg luistert.
The Raveonettes - Raven in the GraveIn een poging om de Deense muziekscene wat meer uitstraling te geven begonnen...
Celluloid Heroes - Spectacle Royale Onlangs bracht de Bredase alternatieve rockband Celluloid Heroes hun eerste...