RECENSIE: Grain - Shut Your Mouth, Kevin

Grain – Shut Your Mouth Kevin
recensie cijfer 2009-10-05 Shut Your Mouth Kevin is het debuutalbum van de Rotterdamse Grain. Ze studeert aan de Popacademy van het Amsterdamse conservatorium en de klassieke zanglessen zijn duidelijk ook terug te horen op dit debuut. De liedjes op zich zelf zijn daarbij nog niet sterk genoeg om te kunnen overtuigen. Grain laat vooral horen veel met haar stem te kunnen, maar wat ze nog niet kan is een album lang beklijven.

‘Ghosts’ doet vooral vanwege de baspartij en de aan het einde gebruikte elektrische gitaar denken aan de commerciële huisvrouwen metal van bijvoorbeeld Within Temptation. Bepaald geen hoogtepunt op deze plaat en zo zijn er meer van zulke wisselvallige momenten en balanceert Grain op een dun koord tussen prima te versmaden alternatieve singer/songwriter pop van iemand als PJ Harvey, en meer kitscherige, theatrale en weinig om het lijf hebbende rock. ‘Gravy’ is het beste voorbeeld van de klassiek geschoolde zang van Grain. Op momenten krijgt de zang zelfs operetteachtige proporties. Dit zal niet aan iedereen besteed zijn. Vanwege het theatrale en de piano als belangrijkste instrument doet Grain ook soms denken aan Dresden Dolls, op de titelsong is dat bijvoorbeeld het geval.

‘Puppet On A String’ klokt onder de minuut en mag eigenlijk geen song heten, het is een losstaand ideetje dat de uitwerking tot song nog moet krijgen, zo lijkt het, maar om dat nu op album te gaan plaatsen. ‘Out Of Here’ is één van de betere momenten op Shut Your Mouth Kevin, een goed liedje en net gedoseerd genoeg de dramatiek. Op de betere momenten, ‘Dogs’ is ook zo’n moment, nijgt het naar de droomfolk van bijvoorbeeld My Brightest Diamond. Afsluiter ‘The Devil (The Vicar & Me)’ kan tot slot wel nog beklijven door de opbouw en onderhuidse spanning die zorgvuldig wordt gecreëerd.

In ‘Ringg’, dat meer een geluidscollage dan een liedjes is, gaat Grain de experimentele kant op. En zo wordt Shut Your Mouth Kevin een niet altijd even goed te plaatsen plaat. Grain is duidelijk zoekende en geeft in haar zoektocht ook zeker af en toe blijk van muzikaal talent, maar het is nog geen geheel. De nogal uiteenlopende referenties geven hier ook al blijk van. Een echt eigen stijl heeft ze nog niet kunnen vinden, ze speelt nog vooral leentjebuur bij verschillende genres en bands.
Recensent:Rob Mestrom Artiest:Grain Label:Eigen Beheer
Threat Signal – Vigilance

Threat Signal - VigilanceWat goed is komt snel. Zo wist Threat Signal het direct voor elkaar te...

Courtney Pine  –  Transition in tradition

Courtney Pine - Transition in Tradition De Brits/Jamaicaanse saxofonist Courtney Pine is in zijn carrière...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT