RECENSIE: Madonna - Hard Candy

Madonna – Hard Candy
recensie cijfer 2008-05-11 Geruggesteund door onder meer Timbaland, Justin Timberlake en Pharrell Williams begeeft Madonna zich met Hard Candy op een muzikaal terrein waar bovengenoemden zelf al een aantal jaren, al dan niet met popprinsessen als Britney Spears en Nelly Furtado aan hun zijde, zeer succesvol in opereren; catchy urban pop doorspekt met gekke geluidjes, strakke beats en grote leegtes. Onze Queen of Pop is dus wederom volledig en vogue met haar nieuwe boreling. Maar tot echt noemenswaardige vondsten en grote hoogtes heeft de samenwerking met de heren niet echt weten te leiden.

Timberlake, Timbaland en Williams grijpen op Hard Candy hier en daar immers wel heel erg gemakzuchtig terug op eerder succesvol bewezen motiefjes. En Madge? Nou, die volgt haar dienaren volledig te goeder trouw nogal slaafs en opereert te veel in de schaduw, met als resultaat een overall nogal veilig, inwisselbaar en hier en daar redelijk zielloos album dat te veel leunt op wat we al kennen en te weinig anticipeert op wat komen gaat.

Begrijp het niet verkeerd, Hard Candy is bij vlagen best een lekkere popplaat en tracks als het opgewekte ‘Give It 2 Me’, het goed opgebouwde ‘Beat Goes On’ (met Kanye West als gastvocalist), het funky ‘She’s Not Me’ en het schaamteloos aan Timberlake’s eigen ‘Cry Me A River’ refererende ‘Devil Wouldn’t Recognize You’ zullen het in navolging van de vooruitgesnelde, niet echt heel erg denderende, hitsingle ‘4 Minutes’ ongetwijfeld goed doen in de hitlijsten. Het van Oosterse klanken en groots orkest voorziene sluitstuk ‘Voices’ heeft wellicht wat minder hitpotentie, maar is desalniettemin een van de sterkste composities alhier. De wat flauwe opener ‘Candy Shop’, de Nelly Furtado rip-off ‘Heartbeat’, het kabbelende ‘Miles Away’ en het mierzoete ‘Dance 2night’ bekoren dan weer een heel pak minder. De Pharrell Williams-gedrochten ‘Incredible’ en ‘Spanish Lesson’ spannen echter de kroon in overbodigheid en doen telkens resoluut naar de next-knop grijpen.

En zo blijven we uiteindelijk achter met slechts een half geslaagd geheel. Een op papier absoluut dream team maakt de verwachtingen niet helemaal waar en zorgt er voor dat deze ‘jubileumplaat’ (Madonna zal dit jaar vijftig worden en zit vijfentwintig jaar in het vak) muzikaal gezien zeker niet de boeken in zal gaan als een van Madonna’s meest memorabele werkstukken.
Recensent:Cyrille Bloemers Artiest:Madonna Label:Warner
Airbourne – Runnin’ Wild

Airbourne - Runnin' WildVolgens vele oudere mensen is de muziek van tegenwoordig toch een bak herrie....

Larry Garner - Here Today Gone Tomorrow

Larry Garner - Here Today Gone Tomorrow Larry Garner is geboren in New Orleans en opgegroeid in Baton Rouge,...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT