RECENSIE: Blue Flamingo - 78 r.p.m.

Blue Flamingo - 78 R.P.M
recensie cijfer 2008-04-24 “Kijk uit! Laat ze niet niet vallen, anders gaan ze kapot!”.
Ik hoor het mijn oude buurman veertig jaar geleden nog zo tegen me roepen als ik tussen zijn verzameling langspeelplaten, gemaakt van schellak of bakeliet zat te neuzen. Er zullen nu ongetwijfeld jonge lezers zijn die zich afvragen waar ik het in hemelsnaam over heb. Langspeelplaten van schellak of bakeliet?

Honderd jaar geleden wist men niet beter en ik heb zelfs nog een kleine verzameling als een soort van erfenis in mijn bezit gehad, maar deze zijn in de loop der jaren toch stuk voor stuk in de grijze container beland omdat de platen in meerdere stukken waren gebroken door te onvoorzichtig gebruik.

De oplossing voor de tere kwaliteit van de oude geluidsdrager is nu aangedragen door Ziya Ertekin (artiestennaam: Blue Flamingo) en op langer houdbaar materiaal gezet. De compact disc dus.
Ertekin is in zijn dagelijks leven dj en grossiert volgens zijn eigen zeggen in dromen. Bovendien heeft de man een hele grote passie voor het verzamelen van stokoude 78 toeren en bakelieten grammofoonplaten. Ertekin bouwde zijn verzameling op door urenlang snuffelen op allerlei rommelmarkten en heeft daarbij in de loop der jaren een internationaal netwerk van fanatieke verzamelaars om zich heen verzameld, die hem de mooiste opnames in zijn handen weten te brengen.

Als een volleerd dj heeft Blue Flamingo een aantal zeer diverse en stokoude jazz-klassiekers achter elkaar gemixt, waarbij hij bewust het vroegere onafwendbare gekraak op de opnames heeft laten staan. Aan de ene kant natuurlijk uiterst irritant, maar aan de andere kant absoluut het ultieme behoud de charme’s uit vervlogen decennia.
Van deze oude klassiekers vinden we op 78 R.P.M. opnames terug van onder andere Duke Ellington, Charles Brown, Lil’ Armstrong and her Swingorchestra en Kid King’s Combo. Blue Flamingo laat de luisteraar op een eigentijdse manier kennis maken met de relaxte charme van deze oude, doch uiterst dansbare muziek. Daarnaast krijg je een beetje het gevoel dat je naar een ouderwetse stomme film uit de twintiger jaren zit te luisteren

Het album is onverdeeld in drie afzonderlijke titels, te weten: ‘Oriental Nitty Gritty’, ‘The Spanish Tingle’ & ‘The French Connection’ en ‘Ritmo & Blues’. De stukken bieden genoeg diversiteit en zijn stijlen als r&b, hot jazz, rumba negra en blues op het album aanwezig. Aan originaliteit ontbreekt Blue Flamingo het in elk geval niet. Erg leuk om in de late uurtjes naar te luisteren en om een klein uurtje weg te dromen naar de tijden van weleer.
Recensent:Bert Reinders Artiest:Blue Flamingo Label:Excelsior Recordings
The Motion – And Vice Versa

The Motion - And Vice Versa‘Stevige rock en emo’ en ‘Wie tekent deze band?’ waren enkele reacties toen...

Crash Romeo – Gave me the clap

Crash Romeo - Gave me the Clap Het Amerikaanse Crash Romeo bestaat sinds 2004. Het zojuist uitgekomen...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT