RECENSIE: Jennifer Castle - Monarch Season

Castle
recensie cijfer 2021-02-07 De Canadese Jennifer Castle laat op Monarch Season horen met weinig middelen een volwaardig, zij het kort, album te maken. Een piano, een gitaar, een mondharmonica en een open keukenraam: meer heeft haar stem niet nodig om voor een tijdloos document te zorgen. Het scheelt natuurlijk dat zij uitzicht heeft op het Eriemeer, met al het natuurschoon dat daar bij hoort. Het is dan ook niet verrassend dat zij gebruik maakt van de krekels en de wind om ons mee te laten genieten van deze prachtige omgeving.

Al lang voordat de COVID-19 pandemie de wereld in een isolement duwde, besloot Castle de opvolger van het succesvolle Angels Of Death [2018] intiemer te laten klinken. Na twee jaar touren met een zevenkoppige band was ze toe aan het schrijven van wat kleine, simpelere liedjes. Om aan de druk van geplande studiosessies te ontsnappen, nodigde ze haar vaste engineer en producer Jeff McMurrich in augustus 2019 uit om opnames rondom haar huis te maken. Dit is voor haar een speciaal seizoen, aangezien dan haar favoriete monarchvlinders hun trektocht naar het zuiden maken.

Om ons in de stemming te brengen, horen we eerst het ruisen van de wind over het Eriemeer op het instrumentale ‘Theory Rest’. Dat dit niet een standaard folkplaat is, wordt al direct duidelijk door de af en toe vervormde akoestische gitaar. Voordat ze ons laat genieten van de omgeving mijmert Castle op ‘NYC’ over de tijd dat zij in de grote stad woonde met haar toenmalige geliefde (“I didn’t want to look to find you gone”). Ze laat hem op ‘I’ll Never Walk Alone’ weten dat zij wel degelijk gelukkig is, zo alleen (met hun zoon) in haar nieuwe eigen huisje (”when the moon is half, I laugh at everything”). Dat het niet altijd gemakkelijk is, blijkt als zij zichzelf de essentiële vraag stelt op de afsluiter “Broken Hearted’: "What becomes of the broken hearted? Will they ever heal? Will they ever love again?"

De kracht van haar songwriting zit vooral in de metaforen die zij gebruikt om haar intieme gevoelens over te brengen. Vooral in nummers zoals ‘Monarch Season’ met “I see the wings in everything/I can’t keep my mind/from flying away with them”; in ‘Moonbeam Or Ray’ (“I’m on the surface of the lake again/../did you break me to pieces/like moonbeam or a ray”) en in iets mindere mate op ‘Purple Highway’(“ripples on the lake of my mind”). Het zijn allemaal prachtige, kleine liedjes die juist hierdoor van blijvende waarde zijn.

Dat Castle een oude opname uit 2016 (‘Veins) heruitvindt op dit album, kan gezien worden als bijvangst voor de liefhebbers van haar eerdere werk. Met dit album, dat nog geen half uur duurt, zal zij een groter publiek bereiken. Het handige gebruik van de omgevingsgeluiden laten je even doen geloven dat je ergens anders bent. Niet op vakantie, maar wel even lekker weg en dat alleen is al de moeite waard.
Recensent:Hendrik Goos Artiest:Jennifer Castle Label:Paradise Of Bachelors
Bailey

Liam Bailey - EkundayoNiets leek een prachtige toekomst in de weg te liggen voor Liam Bailey toen...

AA Fraz

Aaron Frazer - Introducing... Zo’n vijf jaar geleden maakte de wereld voor de eerste keer kennis met Durand...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT