RECENSIE: Doctors Of Madness - Dark Times

DOM
recensie cijfer 2019-12-16 Bij Doctors Of Madness mag je wel van een wedergeboorte spreken. Meer dan veertig jaar hebben de liefhebbers tegen beter weten in moeten wachten op een nieuw plaat. Dat die er ooit nog zou komen klinkt net zo onwaarschijnlijk als de fameuze tekst van het koningslied: ”de ‘plaat’ die je wist dat nooit zou komen”.

Doctors Of Madness maakt een mix van protopunk en artrock. De band stamt uit het tijdperk dat glamrock langzaam haar glans begon te verliezen en de punkbeweging aan haar opkomst begon. Volgens De Engelse krant The Guardian was Doctors Of Madness dan ook the missing link tussen David Bowie en The Sex Pistols. De band mocht in de periode ’75-‘78 latere grootheden als Joy Division, Sex Pistols en The Jam zelfs tot haar voorprogramma rekenen.

Grote man achter Doctors Of Madness was (en is nog steeds) alleskunner Richard Strange. Naast het maken van muziek vulde Strange zijn dagen de laatste veertig jaar vooral met andere kunstvormen als schrijven en acteren in theater en films (o.a. Gangs Of New York, Batman, Harry Potter).

Voor het nieuwe album Dark Times heeft Strange hulp ingeroepen van muzikanten uit verschillende hoeken. De manische ritmesectie wordt gevormd door bassist Susumu (bas) en drummer Mackii Ukei van het Japanse duo Sister Paul. De achtergrondzang wordt verzorgt door Joe Elliott (Def Leppard!), Sarah Jane Morris (Communards) en protestzangeres Lily Bud. Ook sessiemuzikant Terry Edwards (Madness, Nick Cave, Tindersticks e.v.a.) mag zijn muzikale kunsten komen vertonen.

Na veertig jaar vond Richard Strange het tijd worden om zijn visie op de huidige tijdgeest vast te leggen op plaat. De albumtitel Dark Times zegt daarbij genoeg. ‘Make It Stop!’ is een oproep om een einde te maken aan de opkomst van extreem rechts: ”And out of the darkness were rising from the ashes, these phoney messiahs just go where the cash is, make it stop, make it stop, make it stop!”.

Titelsong ‘Dark Times’ is een sterk staaltje namedropping waarin verleden en heden elkaar tegenkomen: William Burroughs, Richard Hell, Patti Smith, The Clash, Kanye en Kim.

De baritonstem van Strange schuurt bij tijd en wijlen dicht tegen het stemgeluid van Iggy Pop aan. Zijn theatrale voordracht zorgt samen met het hypnotiserende vioolspel (Velvet Underground) en de flarden saxofoon (Roxy Music) voor de juiste arty sfeer.

Door de productie van John Leckie (o.a. Radiohead, Muse, Stone Roses, XTC) wordt Doctors Of Madness in één keer vanuit de donkere jaren zeventig gekatapulteerd naar de Dark Times van de éénentwintigste eeuw. Veel nieuwe zieltjes gaat Doctors Of Madness met Dark Times waarschijnlijk niet winnen, maar het is zeker een geslaagde comeback voor de liefhebbers van het eerste uur.
Recensent:Bart Slaats Artiest:Doctors Of Madness Label:Mirage Music
Cover Penguin Café - Handfuls Of Night

Penguin Café - Handfuls Of NightJe moet even goed zoeken, maar de trademark afbeelding van een pinguïn staat...

Jerkcurb

Jerkcurb - Air Con Eden Goed. Zit u lekker? Dekentje erbij, kussentje in de rug? Kopje thee… Het is...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT