RECENSIE: Red River Dialect - Abundance Welcoming Ghosts

RRD
recensie cijfer 2020-01-14 De mooiste albums komen voort uit gekwelde gevoelens en hoe deze te verwerken. Dat geldt ook voor de muziek van David Morris en zijn band Red River Dialect. Op hun voorgaande albums, Tender Gold And Gentle Blue (2015) en Broken Stay Open Sky (2018), verwerkte hij nog het onverwachte verlies van zijn vader. Voor de opnames van het vijfde album neemt hij de band uit Cornwall mee naar het landelijke, maar ook spirituele Wales.

Het album, Abundance Welcoming Ghosts, is direct na een extensieve tour opgenomen en die intensiteit is dan ook duidelijk terug te horen. Simon Drinkwater (elektrische gitaar), Coral Kindred Boothby (bas en cello), Ed Sanders (fiddle), Robin Stratton (piano en keyboards) en Kiran Bhatt (drums en percussie) brengen de nummers tot leven door een eclectische mix van folkrock en americana. Het album is prachtig vormgegeven door Jane Hope, die de natuur op een mystieke manier heeft neergezet.

Ook al verwijzen de illustraties en titels van de nummers van het album veelal naar de natuur (‘Two White Carp’, ‘Snowdon’), gaat dit album eigenlijk over de worsteling met het geloof. Het beste is dat te horen op het ‘Salvation’, de absolute spil van het album. “They say courage is found at the point of fear/And the lotus blooms in waters unclear/But this is not salvation, no it is not/It’s the fruit of hesitation going to rot.” Het is een verwijzing naar Morris die inziet, na een opvoeding met de Anglicaanse kerk, dat hij de stap moet nemen naar een geloof waar hij achter kan staan. Wat blijkt: direct na het opnemen van dit album is Morris naar Nova Scotia vertrokken om zich daar negen maanden terug te trekken in een Boeddhistisch klooster.

Op ‘Red River’ legt hij uit hoe hij aan de naam van de band gekomen is. Het is een dialect ontstaan uit de huwelijken van Engelse en Schotse handelaars met de inheemse, Canadese moeders omstreeks de achttiende eeuw. Hij lijkt ook spijt te hebben van de naamkeuze, gezien het kolonistische karakter: “I took a name, I took a name in vain” . Andere noemenswaardige vermeldingen zijn het ingetogen ‘Piano’, met een kleine gastrol van zangeres Joan Shelley en het ritmische, maar ook zo gevoelige ‘My Friend’ waar Morris zich verontschuldigt voor zijn gedrag. (“My friend, I’m sorry that I’ve been so distant and self-involved/Withdrew myself from you when you’ve been so true/It was because I was so afraid to show this heart” ). Waarschijnlijk komt deze boodschap te laat, maar het is er niet minder mooi op geworden.

Red River Dialect levert met hun mystieke folkrock een prachtig album af. De mix van elektrische gitaren, cello, fiddle en een stevige ritmesectie zorgen voor voldoende ingrediënten om zowel bestaande als nieuwe fans te overtuigen. Liefhebbers van Nick Cave, Low en P J Harvey kunnen zich geen betere introductie wensen tot dit genre.
Recensent:Hendrik Goos Artiest:Red River Dialect Label:Paradise Of Bachelors
Cover Warmduscher - Tainted Lunch

Warmduscher - Tainted Lunch Warmduscher is een Londens post-punk kwintet, oorspronkelijk opgericht om...

Cover Matana Roberts - Coin Coin Chapter Four: Memphis

Matana Roberts - Coin Coin Chapter Four: Memphis Matana Roberts is een Amerikaanse jazzmuzikante. De domineesdochter werd...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT