RECENSIE: Swearin` - Fall Into The Sun

Swearin
recensie cijfer 2019-01-30 Swearin’ is een emopunkband uit de Verenigde Staten en ontstond nadat P.S. Elliot uit elkaar viel. De zussen Allison en Katie gingen ieder hun eigen weg, waarbij Allison het pad van Swearin’ insloeg. Dit nieuwe pad had zeker overeenkomsten met haar voorgaande project, maar werd nog wat aangesterkt met pop-punk en garagerock. Deze band vormde ze met haar geliefde en mede-songwriter en zanger Kyle Gilbride, en toen die relatie stuk liep, viel ook de band uit elkaar. In totaal brachten ze twee albums uit: een self-titled in 2012 en Surfing Strange in 2013. De verbroken relatie bleek echter voor zodanig veel inspiratie bij beide partijen te zorgen, dat de band weer bij elkaar geroepen werd om een plaatje op te nemen. Dit met Fall Into The Sun als resultaat. Maar zie het niet als een comeback, eerder als een grafrede.

Over en weer vertellen zowel Kyle en Allison in de liedjes over hun eigen leven na de break-up, waarbij ze zodoende ook over en weer de zang op zich nemen. Het is mooi om te horen dat ze elkaar in dat opzicht wel kunnen luchten, wat weer zorgt voor een fijne dynamiek in de tracklist. Beiden hebben duidelijk een ander pad bewandeld. Terwijl Allison meer bezig is geweest met het creëren van een afstand tussen beiden, zoals ze dat bezingt in ‘Grow Into A Ghost’, was het pad van Kyle een stuk doellozer. “By pure dumb luck, I’ve gotten where I’m going” zingt hij in ‘Dogpile’. Zijn stemgeluid doet overigens heel erg denken aan de zanger van The Smashing Pumpkins, Billy Corgan. Al helemaal op een track als ‘Stabilize’. Het is duidelijk dat Kyle de gedumpte partij is, omdat zijn liedjes wat meer neerslachtig van aard zijn.

Beiden ondersteunen hun zangkunsten met ronkend gitaarspel, waarbij ze verder worden aangevuld door bassist Keith Spencer en drummer Jeff Bolt. De sound is niet van een muzikaal hoogstaand niveau, waarbij het voornamelijk het herhaaldelijk aanslaan van akkoorden is. Zo her en der wordt er dan een melodieus gitaarlijntje overheen gegooid, terwijl de rammelende drumpartijen het geheel dragen. Denk aan een wat meer terneergeslagen variant op Weezer. Muzikaal wordt het nergens heel spannend, maar de kracht van de plaat zit dan ook in de openheid van de frontman en frontvrouw en het bloot leggen van hun ziel en zaligheid. Het levert een verhaal op dat klaar is om verfilmd te worden.

Let wel, het levert dan wel een film op zonder happy end, waar Allison heel duidelijk is in het akoestische en ingetogen ‘Anyway’: “I broke a promise, but see unconditional love only exists in movies. Your love for me was a remedy. A bright white light you followed idly.” Om dit vervolgens helemaal af te maken met een “It would have never worked out, anyway”. Al met al is Fall Into The Sun een moody plaatje en bij vlagen muzikaal wat eentonig, maar wie dat door de vingers ziet, ziet dat Swearin’ hier een solide grafrede geschreven heeft.
Recensent:Roy Verhaegh Artiest:Swearin` Label:Merge Records
Cover The Whiskey Daredevils - History Of The Whiskey Daredevils Volume 3

The Whiskey Daredevils - History Of The Whiskey Daredevils Volume 3 Whiskey Daredevils is een countryrockabillysurfpunk-kwartet uit Cleveland...

Cover Jon Spencer - Spencer Sings The Hits

Jon Spencer - Spencer Sings The Hits Bij Jon Spencer is alles over the top. Spencer Sings The Hits heet het...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT