RECENSIE: Winterpills - Love Songs

Winterpills
recensie cijfer 2016-05-06 De Amerikaanse indierockband Winterpills werd in 2003 opgericht door vijf vrienden uit Northampton Massachusetts. In 2005 verscheen het eerste album, dat door Amerikaanse critici enthousiast werd ontvangen. Love Songs is alweer de zevende plaat van de groep, die in Nederland tot nu toe nog vrij onbekend is. Het album werd mede geproduceerd door Justin Pizzoferrato die eerder werkte met bands als Dinosaur Jr. en The Pixies. De stijl van het vijftal is te omschrijven als melancholische pop met country, folk en rockinvloeden.

Op Love Songs is de invloed van Pizzoferrato duidelijk hoorbaar. De plaat klinkt namelijk voller dan de voorgaande platen van de band. Daarnaast komt de gelaagdheid van de nummers nog beter tot zijn recht. De stijl en de opbouw van de liedjes is echter vrijwel onveranderd. Nog steeds vormen de overwegend mid-tempo liedjes, die langzaam maar zeker naar een climax toe werken, de vaste kern. De basisbezetting van bas, gitaar, drums en toetsen wordt daarbij afwisselend bijgestaan door andere instrumenten, zoals viool, trompet en mondharmonica.

De plaat begint zeer rustig met openingsnummer ’Incunabula’, waarna het album langzaam maar zeker opbouwt tot een climax in de nummers ‘Chapel’ en ‘Bringing Down The Body Count’, die daarmee enkele van de hoogtepunten vormen. De daaropvolgende liedjes zijn weer meer ingetogen. De kracht van Winterpills ligt in het maken van mooie melodieën die, door de vele oehoes en ahas heel erg catchy klinken, terwijl door de subtiele opbouw van de liedjes tegelijkertijd een warme en intieme sfeer wordt gecreëerd. Hoewel alle nummers van hoge kwaliteit zijn, worden de hoogtepunten gevormd door de liedjes waarin er qua instrumentale begeleiding net iets meer gebeurd. Naast de eerdergenoemde nummers, springen ook ‘The Swimmers And The Drowned’ vanwege de ritmeverandering en het opzwepende ‘Celia Johnson’ er uit.

Zoals de titel van de plaat doet vermoeden gaan de teksten over liefde, maar dan wel in de brede zin van het woord. Naast het liefhebben van een specifieke persoon, kan het ook gaan om de liefde voor een specifiek moment die in iemands geheugen of op de gevoelige plaat is vastgelegd. Het onderwerp foto’s komt dan ook in meerdere liedjes terug. De melancholische teksten worden goed gedragen door de warme en zachte stem van zanger Philip Price en de prachtige samenzang met zangeres/toetseniste Flora Reed. De laatste verzorgt in het eerdergenoemde nummer ‘Bringing Down The Body Count’ de leadzang. Dit doet ze op dusdanig overtuigende wijze, dat het eigenlijk jammer is dat de band niet nog meer gebruik maakt van haar kwaliteiten.

Love Songs is een warme, intieme en melancholische plaat waarop Winterpills sterker en gevarieerder klinkt dan voorheen. De samenwerking met producent Pizzorterrato blijkt een uitstekend huwelijk te zijn die het beste uit de band naar boven haalt. Het wordt dan ook hoog tijd dat een breder Nederlands publiek kennis maakt met deze getalenteerde groep.
Recensent:Gerlof Buurman Artiest:Winterpills Label:Signature Sounds
Blasko

Sarah Blasko - Eternal ReturnAfkomstig uit Australië is singer-songwriter Sarah Blasko . Na in de jaren...

Cover Beseech - My Darkness, Darkness

Beseech - My Darkness, Darkness Beseech is een band uit Zweden die in 2006 de handdoek in de ring gooide....

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT