Zo zijn die genoemde invloeden dus helemaal niet zo gek en zelfs Death past daarin omdat The Shiva Hypothesis een flinke dot deathmetal in haar muziek heeft gesmeerd. De mix van death- en blackmetal is altijd heel plezierig, omdat de techniek en de zware riffs van deathmetal en het repetitieve en schrille van blackmetal een mooi contrast vormen. Het mooist gecombineerd horen we dit in het derde, negen minuten klokkende afsluitende nummer ‘Maze Of Delusion’ waarin halverwege ook nog een soort ode aan Iron Maiden wordt gebracht door er een stukje tussen te flansen dat wel wat aan ‘Rime Of The Ancient Mariner’ doet denken. Leuk toch!
Geinig zijn ook de Tibetaanse keelklanken in ‘Preadormitium’ dat een zware slepende riff afwisselt met rauw gitaarwerk. Daar overheen horen we een zieke krijs-grom, een zware grunt en vervormde stemgeluiden en weer die keelklanken. Kortom, je komt oren tekort. Het rauwe openingsnummer ‘Caducheus’ is nog het meest standaard van de drie songs, maar ook het beluisteren zeker waard.
Het slechts drie nummers tellende promootje smaakt naar meer. Van The Shiva Hypothesis hopen we, nee sterker nog, verwachten we veel meer te horen.
Bonnie 'Prince' Billy - Pond Scum Bonnie Prince Billy is één van de meest excentrieke en eigenzinnige...
Jos Hol - Windvogel ‘Hij heeft een windvogel’ oftewel je spoort niet helemaal, in het Limburgs....