2015-07-24
Meer dan dertig jaar geleden brachten ze hun muziek zelf uit op cassettebandjes, Ozric Tentacles uit Somerset. Ondertussen hebben ze een enorm oeuvre opgebouwd en is gitarist en toetsenist Ed Wynne het enige overgebleven originele lid. Een groot publiek wist de band nooit echt te bereiken, daarvoor bevindt hun muziek zich te ver van de mainstream. De psychedelische instrumentale composities zijn onderdeel van een niche, waar een kleine trouwe schare fans geen genoeg van kan krijgen. Toch wisten ze in eigen land een aantal keren flink te scoren en hoog in de hitlijsten te eindigen. Dit deden ze onder meer met Erpland, een dubbelalbum dat een klassieker werd. Voor het eerst sinds die plaat is er nu weer een dubbelaar uit: Technicians Of The Sacred.Daarop staat maar liefst negentig minuten muziek, verspreid over elf nummers, waarbij vaak een instrumentaal stuk rustig uitgebouwd wordt tot een kolossale jam. Hierbij wordt er gewerkt vanuit een groove die het nummer in de steigers zet, waarna met gitaren en synths de boel afgemaakt wordt. Opener 'High Pass' wordt daardoor een heerlijk nummer dat maar door blijft denderen, ruim acht minuten lang.
Maar niet altijd komt dat even goed uit de verf of zijn de nummers allemaal even sterk. Zo klinkt 'Smiling Potion' wat gedateerd met zijn jaren tachtig synths die aan Jan Hammer doen denken en werkt het gepriegel wat op de zenuwen. Dit geldt ook voor 'The Unusual Village' waarbij wel heel veel gefreakt wordt en de funky grooves naar de achtergrond worden gedwongen.
Regelmatig kun je diverse wereldmuziek invloeden aantreffen, zoals in 'Epiphlioy', waarin duidelijk Oosterse klanken en melodieën te horen zijn. Het is prijzenswaardig dat de groep na zo'n lange carrière nog steeds probeert origineel te zijn en nieuwe perspectieven uitprobeert. Sommige stukken zouden zelfs niet misstaan in een video game of film door de sfeer die ze oproepen. Uiteindelijk is de plaat één lange trip die aan vele genres raakt.
Het is knap dat Ozric Tentacles na zo'n lange tijd onvermoeibaar door blijft gaan en daarbij niet bang is nieuwe experimenten aan te gaan. Met zo'n kolossaal oeuvre is de kans erg groot dat je in herhaling gaat vallen, maar de band blijft proberen variatie aan te brengen. Dat dit niet altijd even goed uitpakt is dan ook helemaal niet zo erg. Op Technicians Of The Sacred staan uiteindelijk weer genoeg geslaagde stukken waar de fans van zullen genieten.
Sopar Bluesband - Hail To The WomenHoewel de bluesmuziek in Nederland slechts een minimaal draagvlak weet te...
.jpg)
Gretchen Peters - Blackbirds Op een aangename manier ademt alles aan Gretchen Peters Nashville. Sinds...