RECENSIE: Santigold - Master of My Make-Believe

Cover Santigold - Master of My Make-Believe
recensie cijfer 2012-05-26 In 2008 debuteerde Santi White onder de naam Santogold met een titelloos album, met daarop onder andere de sterke single ‘L.E.S. Artistes. Omdat de juwelier Santo Gold met een rechtszaak dreigde veranderde White haar artiestennaam in 2009 naar Santigold. Onder die naam verschijnt nu haar langverwachte tweede album Master Of My Make-Believe.

Op Master Of My Make-Believe trekt Santigold de lijn van haar debuut door. We horen dus opnieuw een mengeling van stijlen: dancehall, hiphop, dub en pop, maar ook new wave. De vergelijking met M.I.A. is, zeker in de meer dansbare nummers, nooit ver weg.

Santigold wordt op Master Of My Make-Believe, net als op haar debuut bijgestaan door Diplo en Switch. Daarnaast krijgt ze hulp van Yeah Yeah Yeahs-zangeres Karen O en de mensen achter Buraka Som Sistema. De laatsten produceerden de sterke afsluitende track ‘Big Mouth’ en dat is ook duidelijk te horen. De snellere gedeelten in deze track hadden ook zo op een plaat van Buraka Som Sistema kunnen staan. Erg sterk is hier de afwisseling met de rustigere passages. Hierdoor worden de snellere stukken nog opwindender.

Openingstrack ‘Go’, waarin Santigold vocale ondersteuning krijgt van Karen O, is eveneens erg goed. Vooral door de straf doorbeukende beat. Ook het stuiterende ‘Freak Like Me’ wordt vooral gemaakt door de ontzettend vette beat.

Het beste nummer op Master Of My Make-Believe is de single ‘Disparate Youth’. Vooral de mooie baslijn en de snijdende gitaarriff maken deze track, maar ook de melodie is erg goed en blijft snel in je hoofd hangen. Dat Santigold niet hoeft te knallen om te overtuigen, bewijst ze met ‘This Isn’t Our Parade’ en ‘The Riot’s Gone’. Deze meer ingetogen songs zijn behoorlijk goed. Zeker het melancholische ‘The Riot’s Gone’ is echt sterk. Ook leuk is het reggae-achtige ‘Pirate In The Water’.

Helaas bevat Master Of My Make-Believe ook een aantal songs die niet of maar half overtuigen. Dit geldt bijvoorbeeld voor ‘God From The Machine’, ‘Look At These Hoes’ en ‘The Keepers’. De laatstgenoemde song heeft wel een catchy refrein, maar is verder een net iets te platte rocksong. Deze minder geslaagde songs maken van deze nieuwe Santigold niet meteen een slecht album , maar als geheel overtuigt Master Of My Make-Believe toch een stuk minder dan Santogold.
Recensent:Eric Rijlaarsdam Artiest:Santigold Label:Atlantic Records

Mothlite - Dark AgeDie titel en bandnaam, dan denk je toch meteen aan óf een Noorse...

Cover Jason Mraz - Love Is a Four Letter Word

Jason Mraz - Love Is a Four Letter Word Met een beetje commerciële muziek hoeft op zich niet zoveel mis te zijn. Mits...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT