2010-09-19
Weleens gehoord van nederbiet? Ik voorheen ook niet. Het blijkt een Nederlandse muziekstroming te zijn uit de jaren zestig. Rauwe ouderwetse rockmuziek die lijkt te zijn opgenomen in een schuur waar de kluiten klei aan de wanden zitten gekoekt. Zo nu en dan verschijnt er nog weleens een compilatie van de beste nederbietnummers van vroeger. Het bewijs dat er nog maar weinig bands zijn die deze muziek maken. Enter de Drentse band De Keefmen. De groep maakt verse nederbiet, die ondanks dat ze het uitbrengen in 2010, nog steeds klinkt als de heerlijke, ongepolijste rock uit de sixties. Het is in eerste instantie misschien lastig om De Keefman serieus te nemen. De bandleden presenteren zichzelf namelijk het liefst met lollige titels als Boer Biet en El Beffo Rosso. We mogen aannemen dat dit artiestennamen zijn!
Maar enige twijfel over de ernst van de muziek, wordt in album opener 'Searchin'' direct weggenomen. Krakende gitaren, een moddervette solo middenin het nummer, vocalen die letterlijk in een slechte microfoon worden gespuugd. Het klinkt bijna ranzig, maar tegelijkertijd wil je als luisteraar niets anders doen dan headbangen en mee spugen. De muziek roept tegelijkertijd herinneringen op aan bijvoorbeeld The Beatles, maar dan natuurlijk wel zoals je ze in Helter Skelter hoort. Lekker, die nostalgie.
Heel Mirror of Time is zo. In iets meer dan dertig minuten blaast het album je omver met veertien knoertharde tracks, de een nog schreeuweriger dan de ander. Het is onmogelijk om niet te grijnzen bij het aanhoren van 'I Need Help', waarin je de stem van zanger Tom Kets (zijn echte naam) bijna hoort bloeden. Mirror of Time telt eigenlijk maar twee mogelijke minpunten: de Engelse teksten zijn van VMBO-niveau en de liedjes gaan eigenlijk nergens over. Maar niemand die daar een biet om geeft.
Marcos Valle - Estática Marcos Valle is zo’n artiest die, ondanks een carrière, reputatie en...
The Black Pacific - Black Pacific De reden waarom Jim Lindberg, voormalig zanger van de succesvolle Amerikaanse...