2010-05-10
Na Osmozes en Chronozbaäl brengtBlaxtar op zijn eigen label RAEN Music zijn derde album Osmo6:2 uit. In tegenstelling tot de mannen waarmee hij de eerste stappen in de muziek zetten, Rico en Sticks en broertje Typhoon heeft Blaxtar me nooit kunnen overtuigen. Ook de vele prijzen die hij binnen sleepte deden daar niets aan af. Ik was gewoon niet gecharmeerd van de stem en stijl van de rapper. Op het uitbrengen van Chronozbaäl, wat binnen de tijdspanne van een jaar uitgebracht moest worden om de financiering van de Grote Prijs van Nederland te kunnen gebruiken, zat flinke tijdsdruk. Deze druk ontbrak bij Osmo6:2 en Blaxtar kon er alle tijd voor nemen. Het is dan ook verwonderlijk dat het album bestaat uit slechts tien nummers (waarvan een skit) en daardoor slechts iets meer dan een half uurtje muziek omvat. Een product van die lengte is iets wat veel mensen de titel EP mee zouden geven, maar het gaat om de kwaliteit en niet om de kwantiteit van de muziek. Thriller bevat immers ook slechts negen nummers en is zo ongeveer het beste album ooit gemaakt. De opener van het album is meteen een binnenkomer; de muziek van ‘Kennis Is Macht’ klapt er in en Blaxtar lijkt hier qua stem ineens op zijn jongere broertje. ‘Profetie’ is een nummer waarop een operazangeres het refreintje doet, iets wat al vaker gedaan is, maar dit is wel een hele pakkende variant op dat thema. Zus Dinopha zingt ook een refreintje voor haar broer en weet dit op een wat staccato nummer toch weer fantastisch te doen. Afsluiter van het album ‘Nu Niet Meer’ is het meest veelzijdige nummer. Het nummer begint rustig met een combinatie van rock, hip-hop en blues, die lijkt op ‘What It’s Like’ van Everlast en eindigt in een druk en bombastisch dansbaar geheel. Afgezien van de totaal nutteloze en irritante skit zijn de negen nummers van een constant en hoog niveau en toch erg gevarieerd qua stijlen. De cd is minder experimenteel dan de voorgangers en lijkt daardoor een stuk muzikaler. Ook zijn de teksten minder cryptisch, iets wat de muziek van Blaxtar erg ten goede komt. Hierdoor luistert het geheel wat makkelijker weg en blijven de nummers beter hangen. Blaxtar levert met zijn derde album zijn beste werk tot nu toe af en heeft me eindelijk kunnen overtuigen van zijn kwaliteiten. Opgezwolle en Typhoon vormen nog steeds de kopgroep, maar Blaxtar heeft duidelijk de aansluiting gevonden.
Eerdere recensies van Blaxtar:
- 02-03-2008: Chronozbaal.
Fiction Plane - SparksHet ‘zoon van’ syndroom heeft Joe Sumner van Fiction Plane inmiddels van...
Noblesse - We Are Not Humanity Het gaat goed met de jongens van Noblesse . De band kwam in 2005 bij elkaar...