2009-11-06
Het album Honeybee Girls van de Amerikaanse Shannon Wright is onlangs uitgekomen op een wat kleiner Frans label, Vicious Circle. Vroegere albums verschenen bij Quarterstick Records, dat ook albums van artiesten als CocoRosie, Blonde Redhead, The Ex en Therapy? van de persen heeft doen rollen. Je kunt je afvragen hoe een Amerikaanse singer-songwriter bij dit label terecht komt.Vicious Circle lijkt misschien minder voor de hand te liggen, maar er is wel een bijzondere link tussen Shannon Wright en Frankrijk. In het voorjaar van 2005 reisde Wright af naar Parijs om samen met Yann Tiersen een album op te nemen. Dat album was volledig geschreven door Shannon Wright en werd in een week of drie opgenomen en uitgebracht bij Vicious Circle. Een opvallende samenwerking, waarin de twee werden geprezen om de manier waarop ze elkaar aan wisten te vullen; zijn klassieke achtergrond werkte inspirerend op Wright, terwijl zij zijn experimentelere, ruigere kant wist aan te boren.
In de jaren '90 speelde Shannon Wright in de band Crowsdell, waar ze zang en gitaar voor rekening nam. Hoewel ze hun album Dreamette opnamen met Stephen Malkmus opnamen, is Crowsdell nooit heel succesvol geworden en toen de band uit elkaar viel is Shannon Wright solo verder gegaan.
Behalve gelijkenissen met de muziek van Scout Niblett, klinkt Shannon Wright bij vlagen als My Brightest Diamond. Vooral de wat stevigere donkerdere nummers op dit album, zoals 'Embers in Your Eyes' en 'Trumpet's on New Year's Eve' doen denken aan de muziek van Shara Worden, ofwel My Brightest Diamond. Deze nummers, gespeeld op electrische gitaar, zijn nummers die weten te boeien, in tegenstelling tot een aantal van de akoestische nummers. Zo klinkt 'Black Diamond' vrij vlak en lijkt de zang als het ware uitgesmeerd over het nummer. In het openingsnummer 'Tall Countryside' klinkt Wright wat afgemat en vermoeid.
Wat spannender klinken 'Sympathy On Challen Avenue', met een hoofdpartij voor piano, net als 'Strings on Epileptic Revival'. Wat betreft het laatstgenoemde nummer is zelfs een voorzichtige vergelijking met Cat Power op zijn plaats. Ook de moeite waard is het laatste nummer van het album, het lieflijke 'Asleep', dat voorzichtig het kaarsje van het album uitblaast.
Shannon Wright heeft de reputatie een sterke live performer te zijn en mocht om die reden met bijvoorbeeld Nick Cave op tour. Jammer dat ze op Honeybee Girls niet volledig weet te overtuigen. Wellicht komen de nummers live beter uit de verf, wanneeer Wright zich van haar rauwe, intense kant laat horen.
William Fitzsimmons - The Sparrow and the CrowHet levensverhaal van William Fitzsimmons is nogal bijzonder. Hij groeit op...
The Boxer Rebellion - Union Vier jaar na het debuutalbum Exits (2005) voelt uw recensent zich een...