'Poppunk met een emotwist' wordt ons in de biografie van Easyway in het vooruitzicht gesteld. Dat klinkt veelbelovend, maar helaas is wat we krijgen 13 in een dozijn poppunk, zoals we vooral uit de jaren '90 kennen. De emotwist is nergens te bekennen, behalve in de teksten. Maar ja, als alleen teksten over verbroken relaties al emo zijn, dan waren the Beatles de grootste emoband ooit.
De standaard poppunk die Easyway maakt, zit wel goed in elkaar. De zang is goed, waarbij er soms nog een vleugje accent te horen is. De refreinen bevatten catchy harmonieën. De productie is stevig, maar toch poppy. Easyway heeft Joey Cape van Lagwagon gestrikt om op een nummer mee te zingen. Lagwagon is ook een van bands waar Easyway goed mee te vergelijken is.
Vind je al je favoriete poppunk- en skatepunk bands van Fat Wreck Chords en Burning Hearts Records te commercieel of te soft geworden, is dit het album voor je. Zoek je echter punk met een emotwist, koop dan liever de nieuwe Face Tomorrow.
Beyond Lickin' - Return Of The Pantyhose SnatcherNet ten zuidwesten van Rotterdam ligt een klein dorpje waar de stank als...
Gazouz - On en perd son latin Gazouz is een achtkoppige reggaeband uit Frankrijk. De teksten van hun...