RECENSIE: Arsenal - Lotuk

Arsenal – Lotuk
recensie cijfer 2008-10-18 Een opvolger maken van de succesplaat Outsides moet geen makkelijke klus zijn geweest en dat bleek ook. Het succes bracht ook enige sores met zich mee en de band leek bijna te bezwijken aan het succes. Nu drie jaar later is er dan toch die opvolger, Lotuk genaamd. In België kwam dit album al in het voorjaar uit, in Nederland nu pas in de herfst. De kern van Arsenal wordt gevormd door Hendrik Willemyns en John Roan en vormen samen eigenlijk een producers- en danceduo, uit het straatje waar ook de broertjes Dewaele van Soulwax huizen. Live heeft Arsenal met name een prima reputatie opgebouwd, met spannende en dynamische sets. Met als basis de dance worden vele genres verkent en dat levert op Lotuk een verrassend geheel op, met een hoofdrol voor een aantal al even verrassende gastvocalisten. Zo is Grant Hart (Hüskur Dü) te horen in afsluiter ‘The Letter’ en zingt John Garcia (Kyuss) mee op twee tracks.

Aan de elektronische computergestuurde klanken wordt ook heel wat echt instrumentarium toegevoegd, dat de nodige warmte meegeeft aan de muziek van Arsenal en zo wordt het geheel toch ook vrij organisch. Lotuk gaat heel wat kanten uit en gaat van een kaal, met bijna alleen akoestische gitaarklanken vormgegeven rustmoment ‘Diggin A Hole’, tot zomerse uitspattingen (denk aan Zuco 103) als ‘Egun’ of ‘Selvagem. Alle songs worden hoe dan ook smaakvol verpakt en Lotuk vormt het ideale album voor een muzikale omnivoor. Ook de hiphopliefhebber komt aan zijn trekken met de ijzersterke track ‘Turn Me Loose’ met gast hiphopper Mike Ladd.

Lotuk is een allegaartje aan stijlen geworden, dat meestal goed uitpakt, maar soms ook wat te veel van het goede lijkt, zodat de eenheid niet altijd makkelijk te herkennen is. Ideeën waren er in ieder geval te over voor dit album en Arsenal weet die ideeën hoe dan ook smaakvol vorm te geven en de keur aan gastartiesten van diverse pluimage zorgen voor een werelds aandoend album, waarbij Willemyns en Roan er in slagen om deze gastartiesten optimaal tot hun recht te laten komen. De productie is (bijna als vanzelfsprekend) prima verzorgd, Arsenal slaagt erin, om heel transparant, soms heel zomers en altijd helder en toegankelijk te klinken.
Recensent:Rob Mestrom Artiest:Arsenal Label:Play Out!
Mogwai – The Hawk Is Howling

Mogwai - The Hawk is HowlingRuim twee jaar geleden bracht Mogwai het album Mr. Beast uit, waarop de...

The Streets – Everything Is Borrowed

The Streets (UK) - Everything is Borrowed Aan het begin van zijn carrière als The Streets besloot Mike Skinner niet...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT