2008-08-23
Er zijn een paar onderwerpen die het beste in muzikanten naar boven kunnen halen. Denk aan vrouwen, liefde en oorlog. In het geval van het legendarische viertal Crosby, Stills, Nash and Young, spelend onder de noemer CSNY, kwam de inspiratie overduidelijk uit de laatste categorie; te weten de oorlog in Irak. Ten tijde van het conflict trok het viertal erop uit voor de ‘Freedom of Speech Tour’ om hun ongenoegen over te oorlog te laten blijken. Om de binnenkort te verschijnen documentaire Déjà vu, een kijkje achter de schermen van deze tour, kracht bij te zetten, ligt er sinds kort een live-cd in de winkels: Déjà vu Live. In enkele opzichten een opzienbarende cd, maar om nu te stellen dat het conflict het beste in de vier heren naar boven heeft gebracht, dat gaat toch te ver.De cd trapt af met de kenmerkende samenzang van Crosby, Stills, Nash en Young in de vorm van het nummer ‘What Are Their Names’. Vreemd genoeg volgt daarna een piano-intermezzo, het ‘Living With War-Theme’, dat een gewone studio opname is. Het is een fraai arrangement, maar een vreemde eend op een live-cd. Gelukkig volgen hierna weer gewoon live opnames. Uit de teksten valt op te maken dat Crosby, Stills, Nash en vooral Neil Young, totaal geen vertrouwen in hun president hebben en het Amerikaanse beleid van de afgelopen jaren hebben. Daar valt natuurlijk wat voor te zeggen, maar om daar nu een hele tour, documentaire en live registratie op te baseren? Wellicht moet je daar toch de jaren zestig voor hebben meegemaakt. Want vaak wordt wordt die boodschap door CSNY verweven met klassieke hippie one-liners als “no more war”. Tenenkrommend is wat dat betreft ook het nummer ‘Families’, opgedragen aan de families in de zaal met Loved ones in Iraq or Afghanistan” en aan de veteranen in de zaal. ”We are your friends” melden CSNY. Zogezien zijn de idealisten van de jaren zestig anno 2008 nog steeds even naief.
Zoals gezegd is Déjà vu live ook een opzienbarende cd. Zoals ook uit de documentaire blijkt was lang niet iedereen in het publiek gediend van de betweterige oude rockers en hun boodschap. Zo is er na het vrij botte ‘Let’s Impeach The President’ het nodige boe geroep te horen. Er zullen maar weinig artiesten zijn die dat ook in die vorm daadwerkelijk uitbrengen. Daarnaast is er tussen alle protestnummers slechts plaats voor een oude hit. In dit geval een met de toepasselijke titel ‘For What it’s Worth'. Hierna kabbelt de ‘oude mannen rock’ vrolijk verder en komt er met een tweede versie van het ‘Living With War-Theme’ een einde aan de cd. Gelukkig maar, want CSNY komen anno 2008 toch eerder over als een stel zeurderige hippies dan gedreven activisten.
Ephrat - No one's WordsPorcupine Tree’s Steven Wilson is naast zanger, gitarist en pianist ook...
Chapter - Two (The Biographer) Hoe praktisch: Je band Chapter noemen en de albums nummeren. Alexander J.S....