2008-06-20
Tommy Emmanuel is een muziekveteraan uit Australië, die al jaren met zijn akoestische gitaar de wereld overtrekt en ontelbaar veel sessiewerk verricht en zelf muziek maakte met zijn eigen bescheiden bands. Hij werkte ondermeer samen met Eric Clapton en John Denver en heeft inmiddels ook een indrukwekkend oeuvre opgebouwd met solowerk. Zijn solowerk kenmerkt zich door knappe stukken akoestisch gitaarspel in meestal instrumentale nummers. Center Stage is een dubbelalbum dat live is opgenomen in Chico, California en een mix is van traditionals, zijn beste eigen werk en een aantal covers. Virtuoos bij vlagen, maar even zo vaak dodelijk saai.Natuurlijk is zijn stijl uniek, het lijkt soms onmogelijk dat het geluid uit één akoestische gitaar komt. Emmanuel speelt de baslijn met zijn duim en tegelijkertijd de melodie met zijn overige vingers. Knap, dat zeker, maar geen garantie om ook anderhalf uur te kunnen boeien. Hij doet het nagenoeg alleen op het podium en laat zich alleen bij een paar nummers bijstaan door een eveneens virtuoze muzikant op de mondharp. Hij speelt voor het grootste deel eigen nummers, die bijna altijd volledig instrumentaal zijn en vooral lijken geschreven om zijn gitaarkunsten optimaal te kunnen etaleren. De nummers missen daarom enige vorm van overtuiging en kunnen alleen beklijven door het spel van Emmanuel en zouden dan ook niet overeind blijven wanneer je de virtuositeit zou wegdenken. Dat is natuurlijk aan de ene kant een compliment, maar ook juist een manco.
De hele liveperformance van Emmanuel staat in het teken van die akoestische gitaar en zijn fingerpicking spel. Of hij nu een heuse 'Beatles Medley', een klassieker als 'House Of The Rising Sun', een traditional als 'Nine Pound Hammer' of eigen nummers speelt, elke keer is er dat kenmerkende spel. En ja, dat gaat vervelen op den duur. In het begin is er lichte verbazing over hetgeen je hoort, en is er respect voor zijn kunnen, maar dat maakt langzaam plaats voor gevoelens van dodelijke saaiheid en het gebrek aan echt goede nummers breekt ook Emmanuel op den duur op en daar helpen een paar covers ook niets meer aan.
Ook wil het gebeuren dat in de 'Beatles Medley' het tijdloze 'Here Comes The Sun' om zeep wordt geholpen. Een nummer dat juist sterk is door zijn eenvoud en waarbij maar een paar akkoorden nodig zijn om het te kunnen spelen, wil Emmanuel ook hier zijn gitaarkunsten te graag vertonen en doet daarmee afbreuk aan dit tijdloze stuk muziek van George Harrisson. Tommy Emmanuel laat op Center Stage horen dat hij ook live een fantastische gitarist is met een unieke stijl, maar ook dat hij allesbehalve een briljante songschrijver is en ook dat hij solo te beperkt is om een optreden lang te boeien. Dit is echt voer voor een selecte groep liefhebbers en kan zelfs een zeer breed georiënteerde popmuziekliefhebber maar matig boeien.
Walter Trout - The OutsiderAls ik ze goed geteld heb heeft de 57-jarige en in New Yersey geboren...
The Roots - Rising Down De hiphopformatie The Roots uit Philadelphia tourt al sinds de jaren ’80 en...