2008-05-17
Soms gebeurt het, dat je compleet wordt weggeblazen door een album van een totaal onbekende band. Ik had dat dus met dit album van Grand Island. De vijf Noren spelen op het album alsof hun leven er vanaf hangt, en het spelplezier knalt dan ook werkelijk uit je speakers. Luister naar het zich direct in je hersenpan timmerende ‘Behemoth’ en je weet wat ik bedoel. De eerste single van het album is ‘Wish it was summer always’, en met die titel in het achterhoofd lijkt niet alleen die song maar bijna het hele album ingespeeld te zijn. Dat deze song toevallig aan ‘Summersong’ van The Decemberists doet denken maakt dan eigenlijk geen moer meer uit.The Decemberists is trouwens niet de enige naam die mij te binnen schoot bij beluistering van dit album. Boys & brutes deed mij op momenten ook denken aan Dungen, Arcade Fire (en dan met name de uitbundige momenten van Arcade Fire), Destroyer en Los Campesinos! En deze laatste dan vooral vanwege de enorme dot plezier die hier vanaf straalt. Wist Los Campesinos! me al een vreugdedansje te ontlokken, bij Grand Island wist ik m’n vreugdedansje bijna niet meer te stoppen. Alleen toen het tempo omlaag ging, zoals in ‘Love is a traitor’ gunde ik mezelf even de tijd om op adem te komen.
“Zou het door het absurd goeie weer komen?”, vroeg ik me nog even af. Maar nee, het zijn toch echt de songs die me omver blazen. Vooral de uptempo songs zijn simpelweg niet meer uit je kop te rammen zodra je ze één keer gehoord hebt. Ik noemde al ‘Behemoth’, maar ook opener ‘Ass and disco’, Love in decay’ en ‘Please consider’ (met blazers) zijn super aanstekelijk.
Net als landgenoot Dungen zijn ook deze Noren met één been ergens in de licht psychedelische jaren ’60 blijven hangen. Dat ze daarbij ook iets van de hippie mentaliteit hebben overgenomen kan snel heel klef worden, maar niet bij hen. “Let’s not throw this away, all this love in decay, still it’s love anyway" klinkt op papier misschien klef, maar wordt vol passie en vuur tussen je oren geramd.
De band blijkt trouwens qua bezetting een soort gemuteerde versie van The Magic Numbers te zijn. De band bestaat voor 4/5 namelijk uit twee keer twee broers. En Boys & brutes blijkt hun tweede album te zijn. Maar dat allemaal even terzijde.
“Young and giddy in Olso city, coming back for more”, klinkt het in ‘Please consider me’. Laat ze inderdaad in godsnaam terugkomen met meer van dit moois. Grand Island staat bij mij met stip in m’n top 10 wenslijstje voor Lowlands.
Moonspell - Night EternalHet Portugese Moonspell is inmiddels een goede bekende in de metal wereld....
Mojomatics - Don't Pretend that you know me Een vraag: U geniet van een romantische gondeltocht door de grachten van het...