RECENSIE: Thurston Moore - Trees Outside the Academy

Thurston Moore - Trees outside the academy
recensie cijfer 2007-10-23 Thurston Moore: Zanger en gitarist van Sonic Youth, 49 levensjaren jong, nummer 33 van de beste gitaristen in de top 100 van Rolling Stone en nu net zijn tweede soloplaat uitgebracht. Wat moet Thurston gedacht hebben? Waarom besloot hij opeens, 12 jaar na het verschijnen van zijn debuut om een plaat uit te geven? Wordt Thurston oud en is ‘ie Sonic Youth zat? We weten het niet, misschien was dit het, of wel het opnemen van Trees outside the academy bij J. Mascis, voorman van Dinosaur jr., wat dit album een geheel eigen, rustig geluid meegeeft. In tegenstelling tot zijn experimentelere werk bij Sonic Youth (herrie om de herrie) staan op dit album namelijk de losse, epische nummers centraal.

‘Trees Outside the Academy’ is een akoestische ode aan de alternatieve muziek. Een rustig, weinig tegendraads, singer-songwriter album, zonder exceptionele uitspattingen. Nog luistervriendelijker dan de laatste Sonic Youth albums, met een nieuwe, rustigere invalshoek te herkennen aan vioolpartijen en duetten.

Op sommige momenten is Sonic Youth nog wel te horen, zij het verpakt in een wollige das. Bijvoorbeeld ‘The Shape is in a trance’, het tweede nummer op de cd, laat nog wat tegendraadse flarden horen. Maar dan wel flarden van de nieuwe SY. De SY van na Daydream Nation. ‘Fri/end’ brengt de praat-zang waar Thurston vroeger vaak gebruik van maakte. ‘American Coffin’ start met elektrische herrie, zoals de nummers vroeger vaak begonnen. ‘Wonderful Witches / Language Meanies’ zou zo van Goo af kunnen komen, maar blijkt al snel toch duidelijk verschillend te zijn van opzet. Verder valt het allemaal reuze mee met de referenties naar Thurston’s band.

Maar wat is het dan wel?
Vooral mooie kippenvelgevende melodieën, zoals het epische 'Silver>Blue', wat nog steeds we wat wegheeft van ‘Hits of Sunshine’ op SY’s A thousand Leaves. Samara Lubelski’s viool in combinatie met de rustige, kabbelende gitaarakkoorden maken dit een herfstig gekleed, warm album.
Conclusie: Een erg fijn luisteralbum, zonder dieptepunten. En dat is een understatement. Thurston Moore heeft hier een parel afgeleverd.
Recensent:Erik Oudman Artiest:Thurston Moore Label:Ecastatic Peace!
Ministry.gif

Ministry - The Last Sucker Ministry ; zestien jaar actief, maar liefst drieëndertig leden versleten,...

Iron And Wine – The Shepherd’s Dog

Iron & Wine - The Shepherd's Dog Iron And Wine is de artiestennaam van de Amerikaanse singer-songwriter Sam...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT